Στην κορυφή της πυραμίδας των προτεραιοτήτων αυτής της ζωής, είναι ο/η σύντροφος.
Μετά ακολουθούν όλα τα άλλα, παιδιά, μόρφωση, επάγγελμα, οικονομική ευμάρεια, σπίτι, αυτοκίνητο κτλ.
Με εκείνον θα ζήσεις, θα γελάσεις, θα συζητήσεις, θα χαρείς τον έρωτα, τα ταξίδια, θα δημιουργήσεις, θα γαληνεύεις στην αγκαλιά του και στα όμορφά του λόγια.
Ο σύντροφος όμως μπορεί και να σε καταστρέψει άμεσα ή έμμεσα με την τοξική του συμπεριφορά.
Ο άνθρωπος πληγώνεται πιο πολύ από τον σύντροφό του διότι εκείνος είναι η μόνη του ελπίδα για παρηγοριά και κατανόηση.
Το θέμα της επιλογής του συντρόφου είναι καθαρά ζήτημα προσευχής και προσοχής.
Το να χαρίσεις το σώμα και την ψυχή σου σε κάποιον δεν είναι απλό πράγμα, εκτός κι αν τα θεωρείς φθηνά και τιποτένια.
Ένα πράγμα ξέρω, πως όταν θες πολύ μια κοπέλα και την θέλεις πραγματικά, ολόκληρη, ψυχή τε και σώματι και όχι μόνο για σωματική ικανοποίηση και επίδειξη στην παρέα σου, την παντρεύεσαι. Φτάνεις δηλαδή τη σχέση στην αληθινή ολοκλήρωσή της.
Δεν καθυστερείς τον γάμο με διάφορες προφάσεις, έλλειψη χρημάτων, σπουδές, είμαστε μικροί, κάτσε λίγο ακόμα να συζήσουμε κτλ.
Αυτά, είναι δικαιολογίες! Αν υπάρχει αγάπη και σε σκηνή μένεις. Τα υπόλοιπα θα τα δημιουργήσετε με τον καιρό μαζί.
Πάτερ, ας είμαστε ρεαλιστές…θα μου πεις!
…και θα σου απαντήσω πως έχω παντρέψει αρκετά τέτοια ζευγάρια και είναι ευτυχισμένα μέσα στην απλότητα και μερικοί προχώρησαν και πρόκοψαν σε όλα τα επίπεδα.
Επίσης, το να συζήσεις δεν σου προσφέρει τίποτα. Θα μάθεις κάποια πράγματα για τον άλλον όπως συνήθειες, συμπεριφορά στον ύπνο, την τουαλέτα, το φαγητό κ.α. Όμως, δεν έχεις υπογράψει σχετικό συμβόλαιο. Δε γνωρίζεις σε ένα, δύο, πέντε χρόνια μετά τον γάμο τι θα συμβεί.
Στο κομμάτι του έρωτα, μπορεί να
ασθενήσει, να πάθει κατάθλιψη και να αλλάξουν όλα. Να εισχωρήσει ο
τζόγος ως πάθος. Το αλκοόλ….ένας τρίτος στο εργασιακό περιβάλλον.
Το λάθος που κάνουμε…δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στην εξωτερική εμφάνιση και όχι στην ψυχή.
Πολλοί άνθρωποι είναι όμορφοι εξωτερικά αλλά δε διαθέτουν ευχάριστο χαρακτήρα, γλυκύτητα.
Τα χαρακτηριστικά της ψυχής είναι αυτά που ομορφαίνουν τη σχέση. Η ομορφιά, συνηθίζεται.
Πολλές γυναίκες γοητεύονται από την ανδροπρεπή συμπεριφορά.
…και νομίζουν πως είναι αυτό…Κάπνισμα, ποτό, βρίσιμο, έξυπνες ατάκες, μαγκιά. Κι ας ξενοκοιτάει…άντρας είναι!
Άντρας κατά τη δική μου γνώμη, είναι εκείνος που επιβάλλεται στα πάθη του, στις ορμές του, στον εγωισμό του και έχει τη σύντροφό του βασίλισσα. Κάθε μέρα!
Για να την έχει όμως βασίλισσα θα πρέπει να είναι συνοδοιπόρος και στο πλύσιμο των πιάτων, στο σιδέρωμα, στο σκούπισμα, στο μεγάλωμα των παιδιών και όπου αλλού χρειάζεται βοήθεια.
Το λάθος πολλών γυναικών είναι πως δεν έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση και προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή με την εξωτερική εμφάνιση. Βάψιμο, ντύσιμο, αρώματα. Μα όσο όμορφη κι αν γίνεις πάντα θα υπάρχουν πιο όμορφες από σένα. Κι αν δεν τον κερδίσεις με την προσωπικότητά σου, αργά ή γρήγορα θα αναζητήσει κάτι άλλο, ειδικά αν δεν πιστεύει στον Θεό, διότι όπως λέει κι ο λαός «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται».
Το λάθος των αντρών…νομίζουν πως η σύντροφος είναι κτήμα τους. Είναι δικιά τους! …και λίγο κατώτερη! Πώς θα τολμήσει να έχει διαφορετική γνώμη; Ο άντρας κάνει κουμάντο σε όλα.
Σε κάποιες χώρες γίνεται ακόμη κλειτοριδεκτομή. Να μην ευχαριστιέται η γυναίκα τον έρωτα και να μην υπάρχει η δυνατότητα να απατήσει τον άνδρα. Οι ανεπτυγμένες πολιτισμένες χώρες δεν κάνουν και πολλά για να περιορίσουν αυτό το φαινόμενο.
Οι οίκοι ανοχής αποκτούν πελατεία χάρη στους πατεράδες που στέλνουν εκεί τα αγόρια τους για εκπαίδευση. Να μάθουν καλά ότι η γυναίκα είναι σκεύος ηδονής. Η πρώτη εμπειρία του εφήβου, χωρίς επικοινωνία, ψυχική επαφή, μόνο σάρκα, κρέας.
Γι’ αυτό πληθαίνουν οι εγκυμοσύνες στο Γυμνάσιο και το Λύκειο καθώς και οι βιασμοί που φυσικά ποτέ δεν καταγγέλλονται. Με φυσικό επακόλουθο τις εκτρώσεις, τον φόνο των αγέννητων παιδιών με την παρότρυνση των γονέων.
Το χειρότερο…όταν και η ίδια η γυναίκα αποδεχτεί για τον εαυτό της ότι δεν έχει ψυχή και χαρίσματα και αφεθεί στην απόλαυση της σαρκός. Αυτό είχε πάθει η Οσία Μαρία η Αιγυπτία και όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν μόνο σάρκα και οστά…αγίασε!
Σε τόσο μικρή και σύντομη ζωή, σε πόσους μπορείς να δώσεις από ένα κομμάτι της καρδιάς σου; Δεν προτιμάς να τη δώσεις ολόκληρη σε έναν; Είμαι σίγουρος πως θα το ήθελες.
Η Εκκλησία φέρει και αυτή μερίδιο ευθύνης για την έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα Κατηχητικά της Σχολεία και σε ολόκληρο το Ποιμαντικό της έργο. Δεν πρέπει να είναι ταμπού τέτοια θέματα. Δεν αρκούν πλέον τα τραγουδάκια και τα ποιήματα τη στιγμή που επικρατεί αυτό το χάος στην εφηβική ηλικία.
Από τώρα και μετά την πανδημία του Covid-19 η σεξουαλική απελευθέρωση και οι κρίσεις στις σχέσεις θα αυξηθούν σε τέτοιο βαθμό που ούτε να φανταστούμε μπορούμε.
Μιλήστε οι γονείς στα παιδιά σας και μην τα αφήνετε με τις ώρες στο διαδίκτυο. Εκεί βλέπουν τις άσεμνες εικόνες και προσπαθούν μετά να τις μιμηθούν.
Δώστε έμφαση στις αρετές και τα χαρίσματά τους, απασχολήστε τα με δραστηριότητες. Μην τσακώνεστε μπροστά τους.
Να τα μάθετε πως ό,τι δεν θέλουμε να μας κάνουν οι άλλοι, δεν πρέπει και εμείς να τα κάνουμε στους άλλους.
Στο σχολείο τα κορίτσια τα σεβόμαστε. Δεν τα αγγίζουμε σε μέρη που δεν πρέπει για να σπάσουμε πλάκα με τους φίλους μας. Δεν κρυφοκοιτάμε στις τουαλέτες. Δεν περιφέρουμε βιντεάκια με σεξουαλικές πράξεις ή με δικά μας κατορθώματα.
Μάθετε στα αγόρια πως τα κορίτσια έχουν διαφορετική ιδιοσυγκρασία. Θέλουν αγάπη, σεβασμό, όμορφα λόγια και προστασία. Δεν είναι όπως όταν τσακώνεσαι με τον φίλο σου ή τον πειράζεις και την επόμενη μέρα σαν να μην τρέχει τίποτα. Τα κορίτσια πληγώνονται, είναι ευαίσθητα διότι έτσι τα έπλασε ο Θεός.
Μάθετε στα αγόρια πως ανδρισμός σημαίνει να στέκεσαι με γενναιότητα και αξιοπρέπεια στη ζωή και να προστατεύεις το γυναικείο φύλλο σαν ασπίδα από ολάνθιστα ευωδιαστά λουλούδια.
Όταν κακοποιείς μια γυναίκα σωματικά ή ψυχικά δεν είσαι άντρας αλλά ένας δειλός και αδύναμος που προσπαθεί να αποδείξει στον εαυτό του ότι δεν είναι τα παραπάνω.
Ό,τι πιο όμορφο υπάρχει σε τούτη τη ζωή μετά από την αγάπη μας προς τον Θεό, είναι η αγάπη μεταξύ των συζύγων.
