Συμβαίνει. Ξαφνικά. Απότομα. Καί άλλοτε είναι μιά δίκαιη κρίση τού Θεού γιά μάς καί άλλοτε όχι.
Στήν πρώτη περίπτωση, όταν είχαμε καί εμείς φταίξει, όταν είχαμε υποπέσει σέ κακές πράξεις καί «ενέργειες», αποδίδοντας σέ άλλους μομφές, ανάλογες μέ εκείνες πού μάς αποδίδουν, -έχομε χρέος νά μή κολλάμε στό πόσο υποφέρομε, αλλά νά φροντίζωμε, καί νά διορθώσωμε τά «πράγματα», αλλά καί νά διορθωθούμε. Καί τότε η καταφορά εναντίον μας θα σταματήσει.
Στήν περίπτωση, πού μάς κακολογούν μέ λόγια σκληρά, ένώ εμείς δέν θυμόμαστε νά είχαμε ποτέ κάμει τέτοια λάθη σέ βάρος άλλων, είναι φυσικό νά αισθανόμαστε πολύ άσχημα.
* Μήπως όμως έχομε καί τότε, υποχρέωση νά κάνωμε τήν σκέψη, ότι μπορεί νά μήν είμαστε τόσο αθώοι, όσο τό φανταζόμαστε;
* Μήπως εφέρθηκα καί εγώ σέ άλλους άσχημα, χωρίς νά τό καταλάβω, χωρίς νά τό θέλω;
* Μήπως, καί έκρινα καί κατέκρινα άλλους;
Μήν τό ξεχνάτε ποτέ:
* Μέ τό μέτρο πού μετράτε, θά σάς μετρήσουν.
* Μέ βάση τίς αμαρτίες σας, θά κριθήτε.
* * *
Παράλληλα θά πρέπει, νά μή ξεχνάμε καί κάτι άλλο:
Η κάθε σέ βάρος μας καταδρομή, δέν είναι μόνο κάτι κακό. Είναι, ταυτόχρονα, καί ευεργεσία. Μάς βοηθάει, νά γίνωμε καλύτεροι νά αποκτήσωμε ταπείνωση. Η κακή γλώσσα, η γλώσσα δηλητήριο, είναι ένας «άγγελος σατάν», όπως λέγει ο απόστολος Παύλος (Β΄ Κορ. 12, 7), πού τόν στέλνει ο Θεός νά μάς «κολαφίζει», γιά νά μή επαιρόμαστε. Γιά νά μάς βοηθήσει, νά περιορίζωμε τήν έπαρσή μας, τήν μεγάλη καί καλή ιδέα γιά τόν εαυτό μας, τήν αυταρέσκειά μας.
Κάτι τέτοια τά επιτρέπει ο Θεός, γιά νά μάς κάμει νά ασχοληθούμε μέ τόν εαυτό μας. Γιατί, μόνο όταν σκύψωμε στόν έσω εαυτό μας, στόν εσωτερικό μας κόσμο, στόν τρόπο πού αντιδράμε σέ κάτι τέτοια, -θά μπορέσωμε νά καταλάβωμε, τί κρύβεται μέσα μας: θυμός καί οργή, ή καλωσύνη καί πραότητα;
Απαντάς στίς βρισιές εις βάρος σου καί στίς κακολογίες μέ μνησικακία καί πικρία; Είναι φανερό, ότι μέσα σου έχεις οργή καί θυμό.
Απαντάς μέ υπομονή καί μακροθυμία; Μέσα σου έχεις ειρήνη καί πραότητα.
Ποτέ λοιπόν άς μή τό ξεχνάμε:
Οι βρισιές, οι συκοφαντίες, η κακογλωσσιά, μάς βοηθούν νά καταλάβωμε, τί έχομε μέσα μας μάς βοηθούν νά ιδούμε τόν εσωτερικό μας κόσμο.
Λίγο τό έχεις;
Άγιος Τύχων (Επίσκοπος Ζαντόνκ)
