Αγίου Ανδρέα Κρήτης
Στην αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου
Τον είπαν και «Ηλία». «Και αν θέλετε να το παραδεχτείτε, αυτός είναι ο Ηλίας που πρόκειται να έρθει» (Ματθ. 11, 14). «Και αυτός θα πορευτεί πριν από τον Κύριο με τη δύναμη και το πνεύμα του προφήτη Ηλία» (Λουκ. 1, 17).
Πολλοί τον αποκάλεσαν και «διδάσκαλο». «Ήρθαν δε και τελώνες να βαφτιστούν και του είπαν, δάσκαλε τι να κάνουμε»; (Λουκ. 3, 12).
Ακόμη ονομάστηκε «ετοιμαστής». «Γιατί θα πορευτείς πιο μπροστά από τον Κύριο, να ετοιμάσεις στις ψυχές των ανθρώπων το δρόμο του Θεού» (Λουκ. 1, 76).
Και «κήρυκας» ονομάστηκε. «Ο Ιωάννης βάπτιζε στην έρημο και κήρυττε βάπτισμα μετανοίας για τη συγχώρεση των αμαρτιών και κήρυττε λέγοντας. Έρχεται πίσω από μένα αυτός που είναι ισχυρότερος από μένα». (Μάρκ. 1, 4-7).
Ο ίδιος χαρακτήρισε τον εαυτό του σαν φωνή. «Ποιος είσαι, πες μας. Ποιος είσαι για να δώσουμε και εμείς απάντηση σ’ αυτούς που μας έστειλαν. Πώς θεωρείς εσύ τον εαυτό σου; Και εκείνος είπε. Εγώ είμαι η φωνή εκείνου που φωνάζει στην έρημο» (Ιωάν. 1, 22).
Είναι και λέγεται και «Βαπτιστής». «Φτάνει ο Ιησούς στον Ιορδάνη από τη Γαλιλαία για να βαπτιστεί από τον Ιωάννη» (Ματθ. 3, 13). «Ο δε Ιωάννης βρισκόταν εκεί και βάπτιζε και έρχονταν όλοι να βαπτιστούν» (Μάρκ. 1, 4).
Πήρε και το όνομα «ομολογητής». «Και ομολόγησε και δεν αρνήθηκε. Και ομολόγησε επίμονα και είπε: Εγώ δεν είμαι ο Χριστός» (Ιωάν. 1, 20).
Αναμφισβήτητα είναι και «Μάρτυς». «Εκείνος δεν ήταν το φως, αλλά είχε σκοπό να μαρτυρήσει, για το φως» (Ιωάν. 1, 8).
Αυτός ακόμα αξιώθηκε να υπογράψει την παρουσία της Αγίας Τριάδος και να ονομαστεί γι’ αυτό «υπογραφεύς της Τριάδος». «Εκείνος όμως που με έστειλε να βαπτίζω στο νερό, Εκείνος μου είπε: Σ’ όποιον θα δεις να κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και να μένει επάνω του, Αυτός είναι Εκείνος που θα βαπτίζει με Άγιο Πνεύμα. Και εγώ τον είδα Αυτόν και έδωσα τη μαρτυρία μου γι’ αυτόν ότι είναι Υιός του Θεού». (Ιωάν. 1, 33-34).
Ονομάστηκε ακόμα «Δίκαιος και Άγιος». «Ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι ήταν δίκαιος και άγιος άνθρωπος» (Μάρκ. 6, 20).
Τον αποκάλεσαν και «Απόστολο». «Εσείς οι ίδιοι το παραδέχεστε και το λέτε πως σας είπα ότι εγώ δεν είμαι ο Χριστός και ότι εγώ έχω σταλεί, να πορευτώ πριν από Εκείνον» (Ιωάν. 3, 28).
Ένα άλλο όνομά του είναι «Ευαγγελιστής». «Παρηγορούσε το λαό με πολλά και διάφορα άλλα, αλλά συγχρόνως του χάριζε και το χαρούμενο μήνυμα, το Ευαγγέλιο» (Λουκ. 3, 18).
Ακόμα έχει και το όνομα «Νυμφαγωγός». «Αυτός που έχει τη νύφη είναι Νυμφίος. Εκείνος που είναι φίλος του Νυμφίου είναι αυτός που στέκεται στο πλάι του, τον ακούει και χαίρεται με βαθιά χαρά τη φωνή Του. Απ’ αυτή τη χαρά γέμισε και η δική μου ψυχή, γιατί αξιώθηκα να σταθώ πλάι στον Νυμφίο Χριστό» (Ιωάν. 3, 29-30).
Λέγεται και «Λύχνος». «Εκείνος ήταν το λυχνάρι που έκαιγε και φώτιζε, εσείς δε για μια στιγμή θελήσατε να κάνετε ιλαρά τα πρόσωπά σας με το δικό Του φως». (Ιωάν. 5, 35).
Πήρε και τον τίτλο «Έλεγχος του Ηρώδη». «Γιατί έλεγε ο Ιωάννης στον Ηρώδη. Δεν σου επιτρέπεται να συζείς με τη γυναίκα του αδερφού σου του Φιλίππου» (Μάρκ. 6, 18). «Ο Ηρώδης επειδή ελεγχόταν από τον Ιωάννη για την Ηρωδιάδα τον έκλεισε στη φυλακή». (Λουκ. 3, 19).
Αυτά τα τόσο μεγάλα και τόσο σπουδαία ονόματα πήρε ο Ιωάννης. Μ’ αυτά έχει τιμηθεί, γι’ αυτό και οι πράξεις του ήταν σύμφωνες με τους τίτλους του. Έτσι ο Ιωάννης υπήρξε εκείνος «που δε γεννήθηκε άνθρωπος μεγαλύτερός του στον κόσμο» (Ματθ. 6, 11).
