Μού γράφεις, ότι συνάντησες έναν πού δέν πίστευε στόν Θεό, μά σέ ήταν πολύ δεισιδαίμονας! Δέν πίστευε σέ Θεό!
Όμως έτρεχε στίς τσιγγάνες από παιδί, νά τού πούν τήν μοίρα του!
Καί υποστήριζε, ότι ή μαγική τέχνη τών τσιγγάνων είναι επάνω από όλες τίς επιστήμες. Φοβόταν πολύ τό κακό πού έβλεπε. Άν γινόταν κάποιο ατύχημα στόν δρόμο του, γύριζε τό κεφάλι του αλλού!
Τήν Τρίτη τήν θεωρούσε γρουσούζικη ημέρα. Τέτοια ημέρα ούτε εργαζόταν, ούτε κάν έβγαινε από τό σπίτι του!
Τόν αριθμό 13 τόν απόφευγε σάν τήν φωτιά! Κάποιος έγραψε αστειευόμενος τό νούμερο 13 στήν καρέκλα, πού είχε τεθεί μπροστά του. Καί εκείνος τού τήν κοπάνισε μέ μανία στό κεφάλι!
Κατά τά άλλα ήταν… μορφωμένος άνθρωπος!
Γιατί απορείς, αγαπητέ μου;
Ή αθεΐα καί ή δεισιδαιμονία πάνε μαζί! Φαίνεται αφύσικο. Και όμως είναι τό πιό φυσικό. Ψέμα καί τό ένα, ψέμα καί τό άλλο. Καί τά δύο προέρχονται από εκείνον, πού ό Χριστός τόν ονόμασε ”πατέρα τού ψεύδους”. Ή αλήθεια είναι πάντα ή ίδια, ενώ τό ψέμα μοιάζει μέ τόν χαμαιλέοντα, πού αλλάζει συνεχώς χρώματα. Δέν είναι καθόλου αφύσικη η σχέση της αθεΐας με την δεισιδαιμονία, όπως νόμιζες! Πάνε τόσο φυσικά μαζί, όσο η φωτογραφία με την κορνίζα. Χωρίς Θεό, το κάθε τι καταντάει κορνίζα της δεισιδαιμονίας. Το ένα ψέμα αναζητεί το άλλο. Όταν ο βασιλιάς Σαούλ έπαυσε να υπακούει στον Θεό, δια του Προφήτου Σαμουήλ, κατέφυγε στην εγγαστρίμυθο μάγισσα της πόλεως, Αενδώρ, να του ειπεί την αλήθεια να της ζητήσει συμβουλή!
Ό Φίλιππος ό ωραίος, βασιλιάς τής Γαλλίας, ήταν ξακουστός για δύο πράγματα: γιατί ήταν άθεος, και γιατί έλεγε στους επισκέπτες του την τύχη τους, κοιτάζοντας το φλυτζάνι του καφέ. Δέν διάβασες στήν Αγία Γραφή, ότι οί δύο ψεύτες, Ηρώδης καί Πιλάτος, πρίν από τήν δίκη τού Χριστού, πού είναι ή Αλήθεια, έγιναν φίλοι;
Έτσι καί σήμερα. Οί άθεοι καί οί ψεύτες συχνά συμφιλιώνονται και συμμαχούν, προκειμένου να πολεμήσουν την αλήθεια! Κοίταξε τήν δεισιδαιμονία των Εβραίων! Ήθελαν να φονεύσουν τον Χριστό. Και Τον επήγαν από του Καϊάφα στο πραιτώριο. Καί δέν μπήκαν στό πραιτώριο, γιά νά μήν μιανθούν (Ιω. 18, 28). Γιατί ξημέρωνε γιορτή!
Να φονεύσουν αθώο άνθρωπο, δέν τούς ήταν μίασμα!
Νά εισέλθουν στο πραιτώριο την εορτή, τους ήταν μίασμα! Τα ίδια συμβαίνουν και σήμερα. Πέταξαν την πίστη και πλημμύρισαν τον κόσμο με προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Πέταξαν τον Αληθινό Θεό και παρέδωσαν τους εαυτούς των στον αντίχριστο, για τον οποίον είπε ο Χριστός:
”Εκείνος, δηλαδή ό διάβολος, είναι απ’ αρχής ανθρωποκτόνος”.
Αυτό σίγουρα δέν τό γνωρίζει ό γνωστός σας κύριος, πού πέταξε τόν Θεό καί εγκολπώθηκε τίς τσιγγάνικες δεισιδαιμονίες.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
