Εάν ο διάβολος δεν μπορέσει να πείσει τον άνθρωπο να αμαρτήσει
εμπράκτως, του φέρνει λογισμούς, ενθυμήσεις των αμαρτιών του,
απογοήτευση, απελπισία, ότι δε θα μπορέσει να ξεφύγει από την αμαρτία.
Γιατί θέλει να προκαλεί ταραχή και σύγχυση, για να μην έχει ο άνθρωπος ποτέ χαρά, γαλήνη, ειρήνη και ελπίδα. Το μόνο φάρμακο σ’ αυτή την περίπτωση είναι η αδιάλειπτη προσευχή, η ενθύμηση του θανάτου, του Θεού, η πίστη και η ελπίδα.
