π. Σπυρίδων Σκουτής
Η φιλία είναι δύσκολο πράγμα. Στη ζωή σου θα περάσουν πολλοί «φίλοι», αλλά είναι ζήτημα ΑΝ θα μείνουν κάποιοι.
Θα είναι ελάχιστοι. Ένας με δύο το πολύ. Οι περισσότεροι θα θέλουν κάτι από σένα. Δεν θα σεβαστούν τη ζωή σου και τα προβλήματα σου. Δεν θα συντονιστούν μ’ εσένα.
Απλά θα είναι δίπλα σου διότι κάτι θα παίρνουν. Αν σταματήσεις να τους δίνεις αυτό το κάτι θα εξαφανιστούν. Η φιλία είναι βαριά μορφή σχέσης. Αν δεν έχει θυσία μέσα δεν είναι τίποτα.
Να θέλεις τον φίλο για αυτό που είναι χωρίς να ζητάς ή να παραπονιέσαι για κάτι. Να χαίρεσαι γι’ αυτό που είναι ο άλλος.
Να συντονίζεσαι με τη ζωή και τα προβλήματά του, να είσαι δίπλα του σαν λιμάνι για να αράξει και να αναπαύσει τη ζωή του και φυσικά να κάνει το ίδιο και ο άλλος για σένα.
Μην ζητήσεις τίποτα, μην παραπονεθείς, μην ζηλέψεις ή τον φθονήσεις. Όλα αυτά θα διαλύσουν τη σχέση. Αν είναι να δεχτείς τον άλλον, δέξου τον γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που φαντάζεσαι.
Ο φίλος δεν είναι απλά για να πιούμε ένα ποτό παρέα ή να γελάσουμε, θα γίνει και αυτό αλλά φιλία είναι κάτι ανώτερο.
Με τον πραγματικό φίλο θα γελάσεις αλλά και θα κλάψεις μαζί του, μπορεί να χρειαστεί να είσαι το χέρι που θα τον σώσει από τον πνιγμό, ενώ όλος του ο κόσμος θα έχει καταρρεύσει.
Θα συμβουλεύει ο ένας τον άλλον, όχι για να αποδείξει ποιος είναι καλύτερος, αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο αγάπης, βοήθειας και εν συναίσθησης.
«Δυστυχώς κάποιοι φίλοι είναι σαν τα τρένα. Σταματάνε στον σταθμό μόνο όταν έχουν κάτι να πάρουν ή να αφήσουν». Εύχομαι να μην έχεις τέτοιους φίλους στη ζωή σου.
Το ποιος θα μείνει στη ζωή σου θα το δείξει ο χρόνος. Κάθε σχέση θα περάσει από μια σειρά εξετάσεων και δοκιμασιών.
Η πραγματική φιλία όμως δεν κλονίζεται από τίποτα. Ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να τη διακόψει, απλά θα της δημιουργήσει ένα μικρό διάλειμμα για λίγα χρόνια.
Εύχομαι να έχεις ή να βρεις τέτοιους φίλους, φίλους που θα μπορείς να έχεις μια σχέση ουσίας και βάθους. Να μην φοβάσαι τι θα πεις μήπως παρεξηγηθεί ο άλλος ή ζηλέψει.
Να χαίρεται ο ένας με τη χαρά του άλλου και να σκουπίζει ο ένας το δάκρυ του άλλου στα δύσκολα.
Στη φιλία δεν πλατσουρίζουμε στα ρηχά, αλλά κάνουμε κατάδυση σε βάθη με ουσία και νόημα.
Να έχεις φίλο που στον πόνο θα σου κρατήσει το χέρι όχι απλά για να σε παρηγορήσει αλλά και για να πάρει και ένα μέρος του πόνου ώστε να νιώσεις καλύτερα.
Όταν δυο χέρια είναι κρατημένα με αγάπη στα δύσκολα, τότε ο πόνος μοιράζεται, οπότε ατονεί και σβήνει.
Και μην ξεχνάς να δίνεις χαρά και χαμόγελο και θα μοσχοβολάει χάρη Θεού ο τόπος και ο τρόπος των πραγμάτων της ζωής σου.
Καλές φιλικές αναζητήσεις . . .