Η εικόνα έχει
βάση την αφήγηση της σχετικής περικοπής του Ευαγγελίου χωρίς πολλούς
συμβολισμούς δείχνοντας τη φυσική πλευρά, που είναι προσιτή στην
ανθρώπινη αντίληψη.
Στα δύο άκρα της
εικόνας υπάρχουν βράχοι-βουνά και στο ένα μέρος της ο Χριστός με τους
δώδεκα μαθητές Του. Ο Χριστός στέκεται σε μεγαλόπρεπη στάση δείχνοντας
τη θεϊκή Του δύναμη. Στο αριστερό Του χέρι
κρατά ειλητάριο έχοντας το δεξιό τεντωμένο να ευλογεί και δίνει εντολή
να ανοίξει ο τάφος. Στα πόδια Του, που τα ασπάζονται γονατιστές,
βρίσκονται οι αδελφές του Λαζάρου Μαρία και Μάρθα με μια ανάμικτη
έκφραση θλίψης και ευχαριστίας στον Κύριο.
Απέναντι από το
Χριστό βρίσκεται ο τάφος λαξευμένος στο βράχο και μέσα του βρίσκεται ο
Λάζαρος. Είναι τυλιγμένος με λωρίδες (τις κειρίες του Ευαγγελίου) και
στέκεται στο άνοιγμα του τάφου. Είναι χλωμός με βασανισμένη όψη, γιατί
έχει επιστρέψει από τον Άδη, νέος στην ηλικία με μαύρο γένι. Κάποιος του
αφαιρεί τα σάβανα και άλλος σηκώνει την πλάκα του τάφου και την
παραμερίζει.
Ανάμεσα στα βουνά
και πίσω από μια ράχη φαίνεται το τείχος της Βηθανίας, και πλήθος
Ιουδαίων βγαίνουν από τη πόρτα του. Βλέπουν με θαυμασμό το γεγονός και
κάποιοι από αυτούς φράζουν τη μύτη τους με το ρούχο τους λόγω της
δυσωδίας που έρχεται από τον τετραήμερο νεκρό Λάζαρο.
Η επιγραφή της εικόνας συνήθως είναι: «Η έγερσις του Λαζάρου».
