Δύο χάριτας αποκτά κανείς, όταν αγωνίζεται κατά Θεόν. Μία είναι η
παράκλησις του Αγίου Πνεύματος, που γεμίζει την ψυχή χαρά, ειρήνη,
αγαλλίαση κ.λ.π. η δε άλλη χάρις είναι η λεγομένη πείρα των πειρασμών.
Αυτή η χάρις της πείρας είναι ανεξίτηλος από την ψυχή, δηλαδή δεν
φεύγει από τον άνθρωπο, διότι είναι ενωμένη με την καρδιά, που δέχθηκε
την πείρα των πειρασμών, ενώ η πρώτη, της χάριτος του Αγίου Πνεύματος,
πότε έρχεται και πότε φεύγει.
Εν καιρώ πειρασμών η δευτέρα χάρις, η πείρα, είναι πιο ωφέλιμος,
διότι φωτίζει την ψυχή, πώς να περάσει τους πειρασμούς, διότι η πείρα
προήλθε από τους πειρασμούς, οπότε γνωρίζει πως και πάλιν να απαλλάξει
την ψυχή από τον κίνδυνο.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης