Σε απόσταση 15 χλμ. από την Καλαμάτα, πάνω από το Ελαιοχώρι (Γιάννιτσα) στις παρυφές του Ταΰγετου και χτισμένη μέσα στα δέντρα βρίσκεται η Μονή Δήμιοβας.
Το όνομα της Μονής Δήμιοβας είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει «κροκοτόπι», τόπος, δηλαδή, όπου ανθίζει το φυτό κρόκος που ακόμα και σήμερα φυτρώνει την άνοιξη στο δάσος που περιβάλει το μοναστήρι.
Η Μονή Δήμιοβας γιορτάζει κάθε 15 Αυγούστου ενώ ξεχωριστή είναι στις 3 Σεπτεμβρίου η λιτανεία της εικόνας της Παναγίας Δημιοβίτισσας που ξεκινά στις 12 το μεσημέρι από τη μονή και καταλήγει μετά από πεζοπορία 13 χιλιομέτρων στον ιερό ναό Γενεσίου της Θετόκου στα Γιαννιτσάνικα. Εκεί η εικόνα παραμένει για δέκα ημέρες και στη συνέχεια επιστρέφει στο μοναστήρι.
Η εικόνα της Παναγίας που έχει την ονομασία «Ελπίς των Χριστιανών», έχει μια πληγή με ξεραμένο αίμα στο κεφάλι της Θεομήτορος που προήλθε από χτύπημα με αιχμηρό όργανο. Ο θρύλος θέλει το χτύπημα να έχει γίνει από τον αδερφό του βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα Ίσαυρου την περίοδο της Εικονομαχίας.
Η Μονή Δήμιοβας χτίστηκε τις πρώτες δεκαετίες του 17ου αιώνα και καταστράφηκε το 1770 από τους Τούρκου ως αντίποινα για τα «Ορλοφικά», την αποτυχημένη, δηλαδή, απόπειρα επανάστασης από τους ρώσους αξιωματικούς Θεόδωρο και Αλέξιο Ορλώφ.
Στην επανάσταση του 1821 η Μονή Δήμιοβας, όπως και η Μονή Μαρδακίου, αποτέλεσαν καταφύγιο για τους αρματωλούς και τους κλέφτες που δρούσαν στην περιοχή.
Από το 1960η Μονή Δήμιοβας είναι πλέον γυναικείο μοναστήρι.
Αν βρεθείτε στη Μονή μην παραλείψετε μια επίσκεψη στον Πύργο του Ρήγα που βρίσκεται κάτω από τη Μονή και αποτέλεσε καταφύγιο των μοναχών όποτε επολιορκείτο η περιοχή.
