Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και μάλλον πολύ πιο απλά απ΄όσο φανταζόμαστε.
Όποιοι θέλουμε (ή λέμε πως θέλουμε, δεν είναι το ίδιο) να αγαπήσουμε τον Χριστό μας, πρέπει απαραιτήτως να κάνουμε 3 πραγματάκια:
~ Να Του μιλάμε, όπερ σημαίνει να Του αφιερώνουμε χρόνο (από τον χρόνο που Εκείνος μας χάρισε, οπότε το επιχείρημα «δεν προλαβαίνω» αυτοκαταργείται) μέσω της προσευχής…
~ Να τηρούμε τις εντολές Του, όπως ξεκάθαρα ο Ίδιος μας ξεκαθαρίζει:
“Εάν αγαπάτέ με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε“ (Ιωάν. ιδ’ 15)
μη ακολουθώντας τα δικά μας εγωιστικά θελήματα…
~ Και το κυριότερο, να Του δοθούμε ολόκληροι, μη κρατώντας τίποτα από εμάς τους ίδιους για τον «κόσμο» (που εδώ δεν σημαίνει «στολίδι», αλλά όσα και όσους κυριαρχούνται από τον εκπεσώντα και μας κάνουν να χάνουμε την επαφή με τον Χριστό μας…), όπως έκανε ο «πιστός» ακόλουθος του Απ. Παύλου, ο Δημάς:
«Δημᾶς γάρ με ἐγκατέλιπεν ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα…»
Γιατί τελικά, Ο Χριστός μας δεν θέλει 2 αγάπες.
Δεν θέλει 2 θελήματα…
Δεν θέλει κομμάτια μας.
Μας θέλει ολόκληρους… «
Μην ψάξεις λοιπόν, άλλο δώρο να Του πας, μεθαύριο που γιορτάζει…
Γιατί, τώρα ξέρεις.
