Γερόντισσα Σωφρονία
Ὅταν ὅλα σοῦ φαίνονται στραβά…
Ὅταν σέ κάθε τι καί σέ ὅλους βρίσκεις νά πεῖς κάποιο παράπονο, ξεχνώντας πώς κάποτε εὐεργετήθηκες μέ πολλή ἀγάπη…
Ὅταν ὀφείλουν ΟΛΟΙ νά σέ καταλαβαίνουν,νά σέ συγχωροῦν, νά σοῦ προσφέρουν…
Ὅταν παρεξηγεῖσαι μέ τό παραμικρό, ὅταν δέν σέβεσαι, ὅταν δέν κοπιάζεις, ἀλλά μόνο ψάχνεις νά βρεῖς τίς ἀτέλειες στούς ἄλλους…
Ὅταν εἶσαι γενικά γεμάτος παράπονα καί γκρίνια…
Ὅταν μεταφέρεις τή μισή ἀλήθεια, τά λάθη τῶν ἄλλων πού ἀπό μικρά γιά σένα γίνονται τεράστια, ἐνῶ τά δικά σου τά ἀποσιωπεῖς…
Ὅταν φιλία δέν εἶναι νά γεμίζεις πικρία καί ἀρνητισμό τούς ἄλλους…
Ὅταν σοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία καί σύ χωρίς σκέψη τήν πετᾶς μακριά…
Ὅταν αὐτά καί τόσα ἄλλα, τότε σημαίνει
Ὅτι δέν ἔνιωσες τό Θεό μέσα σου, οὔτε κἄν σέ πλησιάσε ἡ Παρουσία Του, κι ἄς σοῦ ἔχει δώσει τόσες εὐεργεσίες…
Μήν πετᾶς τίς εὐκαιρίες πού σοῦ δίνονται.
Ἴσως νά μήν ὑπάρχουν ἄλλες…
