Εκτός από τους Πατέρες, υπάρχουν και οι αγίες Μητέρες της Εκκλησίας, που εντάσσονται κυρίως στην τελευταία ομάδα, των διδασκάλων που δεν έγραψαν οι ίδιοι, αλλά ο βίος
και τα λόγια τους καταγράφτηκαν και μας μεταφέρθηκαν από άλλους.
Τέτοιες μεγάλες διδασκάλισσες της ορθοδοξίας, ανάμεσα σε εκατοντάδες,
ήταν:
η αγία μεγαλομάρτυς Αικατερίνα, που, ενώ ήταν ήδη
κρατούμενη για την πίστη της, έφερε στο χριστιανισμό 150 ειδωλολάτρες
φιλοσόφους και 500 στρατιώτες με το διοικητή τους (όλοι αυτοί
εκτελέστηκαν και είναι άγιοι της Εκκλησίας μας),
η αγία Μακρίνα, γιαγιά του Μ. Βασιλείου και του αγίου Γρηγορίου Νύσσης,
η εγγονή της, αγία Μακρίνα επίσης, η «θεολόγος, διδασκάλισσα
και φιλόσοφος» (κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης), που έπεισε τη μητέρα
της, την αγία Εμμέλεια, να δώσει ίσα δικαιώματα στις υπηρέτριες και τις δούλες της και τελικά να τις απελευθερώσει,
η αγία Μαρία η Αιγυπτία (πλούσια κοπέλα, που ζούσε
ως πόρνη για την ηδονή, όχι για τα χρήματα. Πηγαίνοντας να προσκυνήσει
στα Ιεροσόλυμα, διέφθειρε πολλους άντρες που ταξίδευαν στο ίδιο πλοίο.
Όταν όμως έφτασε εκεί, μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να πλησιάσει τον
Τίμιο Σταυρό –τότε έφυγε για τα βάθη της ερήμου, όπου και έζησε μέχρι
που την ανακάλυψε από θεϊκό όραμα ο άγιος Ζωσιμάς, ο οποίος την
κοινώνησε, και αργότερα, με τη βοήθεια ενός λιονταριού, την έθαψε),
η αγία Μελάνη, που, μαζί με τον άντρα της, σκόρπισε
την περιουσία της απελευθερώνοντας αιχμαλώτους και κατέληξε πνευματική
μητέρα της γυναικείας μοναστικής αδελφότητας, που είχε ιδρύσει στα
Ιεροσόλυμα η πρώτη αγία Μελάνη, η γιαγιά της,
η αγία Ειρήνη του Χρυσοβαλάντου, που υψωνόταν στον αέρα όταν προσευχόταν και λύγιζαν τα κυπαρίσσια,
η αγία Ματρώνα η Χιοπολίτιδα, που έζησε στη Χίο το 15ο αιώνα και τέλεσε αμέτρητα θαύματα και εν ζωή και μετά την κοίμησή της,
οι επίσης μεγάλες ασκήτριες αγίες Συγκλητική, Αναστασία η πρώην πατρικία (έζησε σε μια σπηλιά που τη γνώριζε μόνον ο άγιος Δανιήλ της Σκήτης, τον 6ο αιώνα), Θεοκτίστη της Λέσβου, Σάρρα και Θεοδώρα.
οι επίσης μεγάλες ασκήτριες αγίες Συγκλητική, Αναστασία η πρώην πατρικία (έζησε σε μια σπηλιά που τη γνώριζε μόνον ο άγιος Δανιήλ της Σκήτης, τον 6ο αιώνα), Θεοκτίστη της Λέσβου, Σάρρα και Θεοδώρα.
οι μεγάλες αγίες της φιλανθρωπίας Φιλοθέη η Αθηναία (1589) και
Ελισάβετ η Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας (1918), που δαπάνησαν όλη τους την
περιουσία για την ίδρυση νοσοκομείων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και
τελικά έδωσαν και το αίμα τους (η πρώτη θανατώθηκε από τους Τούρκους και
η δεύτερη από τους κομμουνιστές),
