Πρέπει με πολλή επιθυμία να πηγαίνετε, αδελφοί μου, στην Εκκλησία. Διότι η Εκκλησία είναι παράδεισος και περιβόλι.
Καθώς λοιπόν κάθε άνθρωπος έχει μεγάλη χαρά να μπαίνη σε ένα όμορφο περιβόλι, για να βλέπη εκεί τα διάφορα δένδρα και λουλούδια και έτσι να χαίρεται και να ευφραίνεται η καρδιά του…
έτσι και οι Χριστιανοί πρέπει με μεγάλη χαρά να τρέχουν και να
μπαίνουν στην Εκκλησία, για να απολαύσουν τα διάφορα άνθη και λουλούδια
των θείων Γραφών, ευαγγελικά, αποστολικά και προφητικά.
Καί μάλιστα στον Παράδεισο αυτόν της Εκκλησίας δεν υπάρχει κανένα φίδι να επιβουλεύεται, αλλά ο Χριστός, που συμβουλεύει. Δεν υπάρχει η Εύα να γκρεμίζη, αλλά διδασκαλία, για να διορθώνη, ούτε
μόνο φύλλα δένδρων αλλά οι καρποί του πνεύματος, όπως λέει ο ίδιος ο
Χρυσσορήμων· «Ποιός είναι τέτοιος κήπος, όπως η Εκκλησία;
Ποιός παρόμοιος Παράδεισος, όπως η δική μας Σύναξις; δεν υπάρχει εδώ
φίδι να επιβουλεύεται, αλλά ο Χριστός, που μυσταγωγεί· ούτε η Εύα που
γκρεμίζει, αλλά η Εκκλησία, που ανορθώνει· δεν υπάρχουν εδώ φύλλα
δένδρων, αλλά ο καρπός του Πνεύματος» (Λόγος δ’ περί μετανοίας, τόμος
5). Καί πάλι· «Οι κήποι έχουν ποικίλα και διάφορα άνθη, άλλα για
τέρψι των οφθαλμών, άλλα για ευωδία, άλλα για φροντίδα· κάθε ένα από
αυτά είναι κατάλληλα για τον άνθρωπο· έτσι και η Εκκλησία· έχει
την ανάγνωσι των θείων Γραφών, αναγνώσματα ευαγγελικά, αποστολικά και
προφητικά και τα υπόλοιπα ιερά βιβλία» (Λόγος περί ελεημοσύνης).
Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου
