Να μην αντιλέγουμε εριστικά ούτε και όταν πιστεύουμε πως έχουμε
δίκιο, αλλά, για χάρη του Θεού, σε όλα να υποχωρούμε απέναντι στον
πλησίον.
Γιατί εκείνος που έχει πεποίθηση στην αρετή
του και επιμένει στο θέλημά του, δε μπορεί ν᾿ αποφύγει την έχθρα ούτε
ν᾿ αναπαυθεί (ψυχικά) ούτε να δεί σε ποια σημεία υστερεί. Και όταν (η
ψυχή του) βγεί από το σώμα, είναι δύσκολο να βρεί έλεος (από το Θεό).
Ο Θεός, περισσότερο απ᾿ όλες τις άλλες αρετές, ζητάει από τον άνθρωπο τούτο:
Να ταπεινώνεται και να υποτάσσεται στον πλησίον σε όλα. Εκείνα πάλι που γεννούν τη φιλονικία είναι τα εξής: η πολυλογία, η μεταφορά στον καθένα λόγων που του αρέσουν, η παρρησία, η δολιότητα και το να θέλει κανείς να επικρατεί ο λόγος του. Αυτά (κυρίως) είναι που οδηγούν στη φιλονικία, και η ψυχή εκείνου που τα έχει είναι κατοικητήριο όλων των παθών.
Να ταπεινώνεται και να υποτάσσεται στον πλησίον σε όλα. Εκείνα πάλι που γεννούν τη φιλονικία είναι τα εξής: η πολυλογία, η μεταφορά στον καθένα λόγων που του αρέσουν, η παρρησία, η δολιότητα και το να θέλει κανείς να επικρατεί ο λόγος του. Αυτά (κυρίως) είναι που οδηγούν στη φιλονικία, και η ψυχή εκείνου που τα έχει είναι κατοικητήριο όλων των παθών.
