Στην Ελλάδα μας αλλά και την απανταχού Ορθοδοξία ξεκίνησε το
Πάσχα του καλοκαιριού. Νηστεία, παρακλήσεις στους ναούς και συλλήβδην
συμμόρφωση της ζωής μας με τον γιορτασμό της Παναγιάς μας.
Μέσα στο καμίνι του καύσωνα,
βολοδέρνουμε συνεπαρμένοι -φυσικώ τω τρόπω- από τις διακοπές, που
μπορούμε ή δεν μπορούμε να έχουμε όλοι. Έχουμε ωστόσο άπαντες τη χρυσή
ευκαιρία μας, για να νιώσουμε πιο κοντά μας τη γλυκιά Θεομήτορα.
Αξίζει φέτος να την πλησιάσουμε ουσιαστικά με την προσευχόμενη καρδιά μας και την εγκρατευόμενη πολιτεία μας.
Τον Δεκαπενταύγουστο πλεονάζει η εξωστρέφεια. Μεριά οι διακοπές και
οι παραθεριστές, λίγο τα ανταμώματα, μαζί και οι πολιτιστικές
εκδηλώσεις, όλα αυτά μας εισάγουν σε μια τροχιά φολκλορικής «διονυσιακής
μέθης».
Με αποτέλεσμα στα χωριά να βλέπουμε γεμάτες τις πλατείες των
εκκλησιών στα πανηγύρια και άδειες τις καρέκλες των ναών στις
παρακλήσεις.
Ο Δεκαπενταύγουστος ναι, ξεχειλίζει Ελλάδα, θαλασσινά ξωκλήσια, ασπρογάλαζους ναούς, Παναγιές θαυματουργές, συναίσθημα, ελληνικό ταμπεραμέντο κι έξαρση.
Αρκεί αυτά να μην υποσκελίζουν ή να μην υπερκαλύπτουν την πνευματική
διάσταση της λατρευτικής περιόδου του Δεκαπενταύγουστου, που τρέφει και
θεραπεύει τις ψυχές μας με ξεχωριστή κατάνυξη, ευλάβεια και μύριες
ευλογίες.
Η προσφώνηση «Παναγιά μου» είναι καθημερινό επιφώνημα
στα χείλη όλων μας! Σε χαρά και λύπη. Σε δυσάρεστα και ευχάριστα.
Πιστεύουμε πως η Παναγιά προστατεύει το έθνος μας και τα σπίτια μας. Και
τα θαύματά της δεν έχουν τελειωμό. Μας νοιάζεται. Είναι το αποκούμπι
της καρδιάς μας.
Έτσι, όταν χτυπάει η καμπάνα για την παράκληση είναι η στιγμή μας μέσα στον χρόνο για να πάμε στην ακολουθία, να
καταθέσουμε στην άγια εικόνα της το » βαθύ ευχαριστώ μας», να
γονατίσουμε, να δακρύσουμε, να παρακαλέσουμε και να ζητήσουμε να
πρεσβεύει στον γιο της, τον γλυκύτατο Ιησού, για τη διόρθωση της ζωής
μας και τη σωτηρία της ψυχής μας.
Εκεί γύρω στη γιορτή της Μεταμορφώσεως, η καθαρή καρδιά μπορεί να
νιώσει τον γλυκασμό του Δεκαπενταύγουστου. Γιατί η νηστεία φέρνει
εξαγνισμό και η φώτιση έρχεται κατόπιν, αν σταθερά είναι στη μνήμη μας ο
Θεός και η Παναγία και στα χείλη μας το όνομα του Ιησού.
Ευκαιρία χρυσή ο Δεκαπενταύγουστος για πιο βαθιές πνευματικές αναβάσεις.
Οι Πατέρες, μας προτρέπουν να τρέχουμε στις παρακλήσεις, στους ναούς
και να αλλοιωνόμαστε καθημερινά μέσα στις θεϊκές ευλογίες της
Αειπαρθένου Μαρίας, καθώς το Αξιον Εστί προς την Υψηλοτέραν των Ουρανών
θα σκίζει τα σκοτεινά πέπλα της ραθυμίας και της σκληροκαρδίας μας.
Τον Δεκαπενταύγουστο η Παναγιά μας αγρυπνεί. Μετράει
τις προσευχές μας, τις παρακλήσεις, τις αγρυπνίες, τις ελεημοσύνες μας –
πνευματικές και υλικές- που γίνονται με ουράνια ζέση και θείο πόθο.
Ο Δεκαπενταύγουστος είναι ο πνευματικός μας κουμπαράς. Εκεί θησαυρίζουμε πνευματικά κέρδη για όλο τον χρόνο.
Να τον εκμεταλλευτούμε στο έπακρο! Εφόσον τον
αξιοποιήσουμε εποικοδομητικά και κυρίως ταπεινά, ο Θεός ξέρει να μας
αποζημιώνει με γλυκείς αγιοπνευματικούς καρπούς, αν είναι το θέλημά του.
Είθε η Παναγία μας να δώσει γιατρειά στις θλίψεις, σωτηρία στην πατρίδα μας και τον γλυκασμό της προσευχής στις καρδιές μας!
Κ Α Λ Η Π Α Ν Α Γ Ι Α!