Ο άνθρωπος μπορεί να πει: «Σήμερα δίνω όλο τον εαυτό μου στον Θεό¨.
Αλλά παρέδωσες μόνο το συνειδητό, δηλαδή το 1/10 του εαυτού
σου που το ελέγχεις. Παραδίδοντας το συνειδητό, είναι σαν από ένα
καρπούζι να κόβουμε με ένα σπαθί, ακριβώς στη στάθμη του νερού, τη φέτα
που φαίνεται. Οπότε το καρπούζι ανεβαίνει λίγο πάνω από την επιφάνεια
του νερού· δηλαδή ένα μέρος από το υποσυνείδητο βγαίνει και γίνεται
συνειδητό.
Γι’ αυτό αύριο κιόλας νιώθεις την ανάγκη να ξαναπαραδώσεις
στον Θεό τον εαυτό σου. Πάντως τα βιώματα του υποσυνείδητου, που μπορεί
να είναι και αρρωστημένα, δεν τα αφήνει κανείς να βγουν στο συνειδητό.
Τα φοβάται. Αν έχει το κουράγιο να τα αφήσει να βγουν, αρχίζει η
θεραπεία. Και σιγά-σιγά βγαίνει όλο το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο,
και έτσι παραδίδει κανείς όλο τον εαυτό του στον Θεό.
Να πως γίνεται κανείς άνθρωπος του Θεού, χριστιανός.
