Τελικά δεν έχει σημασία απλά πόσα πράγματα θα κάνεις σε αυτή τη ζωή αλλά αν αυτό που θα κάνεις θα μείνει.
Η σφραγίδα αξίζει για το αποτύπωμα που αφήνει αλλιώς δεν θα είχε καμία αξία. Θα ήταν απλά ένα αντικείμενο χωρίς νόημα. Και τι αποτύπωμά δίνει; Ένα πιστό αντίγραφο του εαυτού της !Και σε κάθε αποτύπωμα χάνει και ένα μέρος από τον “εαυτό” της, το μελάνι.
Και να φύγεις από αυτή τη ζωή, η νίκη θα είναι να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που όταν “έρχεσαι” στο μυαλό του να χαμογελά από αγάπη. Αυτό σημαίνει ότι κάτι τελικά άφησες, κάτι έκανες. Μπορεί να έχεις φύγει από τη ζωή αλλά σαν ενθύμηση να δίνεις ακόμα αγάπη και φως στο δωμάτιο της καρδιάς ενός ανθρώπου. Και αυτό σημαίνει ότι τελικά κάτι έκανες, δεν έζησες τσάμπα, σε μια ψυχή κέντησες ένα νόημα και αυτό δεν θα το ξεχάσει ο Θεός. Έκανες κάτι που έμεινε. Άφησες ένα αποτύπωμά από τη σφραγίδα της δικής σου αγάπης σε μία ψυχή. Αυτό είναι τελικά που αξίζει...Ούτε τα σπίτια, ούτε τα χωράφια, ούτε οι κληρονομιές.
Αχ!Πόσοι γονείς κοκορεύονται πόσα ψεύτικα άχυρα άφησαν στα παιδιά τους;.
Πόσοι αναρωτιούνται αν άφησαν τελικά αγάπη στην καρδιά τους; Όχι μια αγάπη ψευτοηθικισμού που να φτάνει μέχρι τον τάφο, αλλά μια αγάπη χωρίς θάνατο που να φτάνει στον ουρανό. Μήπως τελικά αντί να αφήσεις ζωή στα παιδιά σου άφησες θάνατο με περιτύλιγμα ζωής και πλανήθηκες ; Μήπως θεωρώντας ότι τους έδωσες τα πάντα τελικά δεν τους έδωσες τίποτα;
Τι μπορείς να δώσεις στο παιδί σου ; Ώρες προσευχής από τη ζωή σου...Ουράνιος θησαυρός!
Πολλοί άνθρωποι αναφωνούν! “Ξέρεις τι έκανα εγώ;!”. Ό,τι και να έκανες αδερφέ με το “εγώ” σου θα είναι ένα λουλούδι χωρίς ρίζες και σε αυτή τη ζωή και στην επόμενη. Οι πράξεις χωρίς “εγώ”, χωρίς διαφήμιση, μακρυά από φωνές και ουρλιαχτά είναι αυτές που θα απλώσουν ρίζες και δεν θα μαραθούν ποτέ.
Οι Άγιοι ενεργούν στις σιωπές διότι εκεί η προσευχή κάνει τον μεγαλύτερο θόρυβο ώστε να ανασηκώσει ταλαιπωρημένες ψυχές. Ψυχές που παλεύουν και γκρεμίζονται από τα πάθη και τα λάθη μιας ζωής μέσα σε θορύβους παθών και αναταραχής.
«Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς Μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν Με» (Ἰω. 14 : 21). Αυτά είναι τα σημάδια της αγάπης μας προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Οι εντολές είναι οδοδείκτες νοήματος και ζωής. Είναι σφραγίδες του Χριστού στον κόσμο, και εμείς τις εξαργυρώνουμε στην κτίση και στον συνάνθρωπο . Είναι οι πληγές Του στον κόσμο που εμείς ταπεινά θα γονατίσουμε να τις σπαστούμε και να τις κάνουμε ζωή διότι προήλθαν από τη σταυρική αγάπη.
Και τι σχήμα θα έχουν δικές μας σφραγίδες: Το σημάδι του Σταυρού. Την αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο και εκεί σχηματίζεται η σφραγίδα νίκης κατά του Θανάτου. Τότε δεν θα πεθάνεις ποτέ!
Οι Άγιοι ζουν! Άφησαν τις σταυρικές τους σφραγίδες αγάπης στις καρδιές των ανθρώπων.
Να ζήσουμε αφήνοντας σφραγίδες αγάπης και όχι καρφιά θανάτου στους αδερφούς μας. Ας είναι η ζωή μας μια προσπάθεια ζώντας την αγάπη του Χριστού. Αξίζει .....
π.Σπυρίδων Σκουτής
