τοῦ Γέροντα Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτη
Ὁ Θεός θέλει νά εἴμεθα στήν καθημερινή μας ζωή τέτοιοι, ὥστε νά μᾶς ἀγαποῦν οἱ ἄλλοι καί νά μᾶς νοιώθουν εὐχάριστους.
Νά μποροῦν νά ἐπικοινωνοῦν μαζί μας, νά ποῦν τή χαρά τους, τή λύπη τους, τά προβλήματά τους.
Νά νοιώθουν ὅτι εἴμαστε καρδιές πού ζοῦμε κοντά ἡ μία στήν ἄλλη καί μποροῦμε νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον.
Νά ἀνεχώμεθα, λοιπόν, τόν ἄλλον ὅπως εἶναι. Ὁ ἕνας θά μέ ὑβρίση; μάλιστα. Ὁ ἄλλος θά μέ ἐπαινέση; μάλιστα. Ὁ ἕνας θά μοῦ δώση μισό ποτήρι νερό; μάλιστα.
Νά μήν μπερδευώμαστε στήν ζωή τοῦ ἄλλου. Μόνον, ὅταν μᾶς ζητήσουν τήν ἀγάπη μας, νά τήν δώσωμε, ὅπως τήν δίνει ὁ Θεός “ἐπί δικαίους καί ἀδίκους”.
Νά τηροῦμε “τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος”, ἤτοι τήν πίστη τήν ἁγία πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός. Αὐτά εἶναι ὁ προκείμενος ἀγώνας μας, τόν ὁποῖον ἀγαπάει ὁ Θεός…
