Zῆ ἀκόμη ἕνας συνταξιοῦχος Ἱερεὺς σὲ ἀκριτικὸ χωριὸ τῆς πατρίδος, ἀπὸ ἐκείνους τοὺς εὐλαβέστατους λευΐτας, ποὺ διδάσκουν μόνο μὲ τὴν σεμνὴ παρουσία τους, ποὺ ἐμπνέουν μόνο μὲ τὴν πνοὴ τῆς Χάριτος, ἔστω καὶ ἐὰν εἶναι ὀλιγογράμματοι.
Αὐτός, λοιπόν, ὁ φιλάρετος παπᾶς, ὅταν ἦταν ὑγιὴς περισσότερον, ἀλλὰ καὶ τώρα ἀκόμη, ἐπεδίωκε νὰ λειτουργῆ ὅσον τὸ δυνατὸν τακτικώτερα.
Εἶχε ἐκτιμήσει τὶς θεῖες δωρεὲς καὶ τὶς εὐλογίες, ποὺ φέρει ἡ Λειτουργικὴ ζωή, τόσον στὸν ἴδιο τὸν Ἱερέα, ὅσον καὶ στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ.
– Γιατί, πάτερ, λειτουργεῖς τόσο συχνά, τὸν ἐρώτησε ὁ ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
– Διότι, πάτερ, αἰσθάνομαι, ὅτι ὅταν λειτουργῶ τακτικώτερον ὅλο τὸ χωριό μου καὶ τὸ ποίμνιόν μου νὰ γίνεται καλύτερο. Δὲν παρατηροῦνται φιλονεικίες, φθόνοι, ἀντιζηλίες, κακίες, πορνεῖες, κ.λπ.
Ὁ εὐλογημένος αὐτὸς παπᾶς εὑρῆκε τὸ μυστικὸ τῆς ἐπιτυχημένης ὀρθοδόξου Ποιμαντικῆς. Τὸ ἅγιο καὶ φωτεινὸ παράδειγμα τῆς πολύκαρπης ζωῆς του, τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή, καὶ τὴν Λειτουργικὴ πράξη.
Ὀρθοδοξία σημαίνει προσευχὴ καὶ Λειτουργία.
(*) Ἀρχιμ. Ἰωαννικίου Κοτσώνη
