Η συγκλονιστική περιγραφή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικής κ. Νικολάου για ένα θαυμαστό γεγονός.
-Εὐλογεῖτε, γέροντα.
– Ὁ Κύριος.
– Σοῦ φέραμε λίγες εὐλογίες, κάτι νὰ φᾶς.
– Ὤ, καλοὶ πατέρες, πολὺ εὐκαριστῶ.Σᾶς εὐκαριστῶ. Καλοὶ πατέρες. Πολὺ εὐκαριστῶ.
Καὶ παίρνοντας τὴν σακούλα μὲ τὶς εὐλογίες καὶ συνεχίζοντας νὰ
ἐπαναλαμβάνει αὐτὲς τὶς προτάσεις,μὲ ἰδιάζουσα δύναμη καὶ
ἐκφραστικότητα,πετοῦσε τὶς ντομάτες καὶ τὰ ροδάκινα πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια
μας στοὺς τοίχους τῆς καλύβης του.
Ἀφοῦ ἔσπασε τὰ μακαρόνια καὶ τὰ ἔχυσε ἀπὸ τὸ περίβλημά τους, ἀφοῦ σκόρπισε τὰ μπισκότα ὅσο πιὸ μακριὰ μποροῦσε, φωνάζοντας:«Νὰ φᾶνε τὰ πουλάκια• νὰ φᾶνε τὰ πουλάκια»,ἄρχισε νὰ μιλάει γιὰ τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ,τὴν προδοσία τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν μέσῳ ἀσυνάρτητων κραυγῶν νὰ δοξάζει τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ.
Θυμήθηκα τὸν Ἀββᾶ Ἰσαὰκ πού, ἀναφερόμενος σ’ αὐτοὺς τοὺς ἡρωικοὺς Ἁγίους ποῦ ζοῦν «ἐν ἀταξίαις, εὔκτακτοι ὄντες», κατακλείει• «ταύτην τὴν ἄνοιαν ἀξιώσαι ἡμᾶς ὁ Θεὸς φθάσαι».