Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει η θεία Χάρις. Αυτό που θα βοηθήσει πολύ είναι να μπει μέσα μας η καλή ανησυχία: που βρισκόμαστε, τι θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμασθούμε. Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι. Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχόμαστε να βγουν καλοί άνθρωποι.
~ … Η ησυχία που επικρατεί με ανησυχεί. Κάτι ετοιμάζεται. Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε. Δεν ξέρω τι θα γίνει – πολύ δύσκολη κατάσταση.
Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουμε πολύ προσευχή με πόνο, για να βάλει ο Θεός το χέρι Του. Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια. Έχει πέσει πολύ στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία. Θέλει πολύ φύσημα για να φύγει.
Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τους φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό! Έγινε μια βαβυλωνία. Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτήν την βαβυλωνία.
Διαβάστε την προσευχή των Τριών Παίδων (βλ. Δανιήλ 2-21, Προσευχή Αζαρίου και Ύμνος των Τριών Παίδων), να δείτε με πόση ταπείνωση προσεύχονταν. Και τον 82ο Ψαλμό: «Ο Θεός, τις ομοιωθήσεται σοι; μη σιγήσεις…». Αυτό πρέπει να γίνει, αλλιώς δεν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκή επέμβαση…
