ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ ΑΙΝΕΣΑΤΩ ΤΗΝ ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

 

Μέρες γιορτινές οἱ μέρες τοῦ Δεκαπενταύγουστου, δοξαστικές, πού ἀναπέμπουν ὕμνους πρός τήν ὑπέρλαμπρο Θεοτόκο, μέρες ἀνάμνησης συγκλονιστικῶν γεγονότων πού προηγήθηκαν καί ἀκολούθησαν τήν κοίμησή της.

Νωρίτερα, τρεῖς μέρες πρίν, Ἄγγελος Κυρίου ἐμφανίστηκε καί ἐνημέρωσε τήν πάνσεπτη Μητέρα γι΄αὐτό πού ἐπρόκειτο νά συμβεῖ.

Καί ἐκείνη, ἀφοῦ ἐπισκέφτηκε τό ὅρος τῶν Ἐλαιῶν γιά νά προσευχηθεῖ, μέ τά δέντρα νά ὑποκλίνονται στό πέρασμά της, ἄρχισε τήν προετοιμασία τῆς ἀναχώρησής της ἀπό τόν κόσμο τῆς φθορᾶς.

Δέν ἦταν μόνη τήν ὥρα πού παρέδιδε τό πνεῦμα της στόν Υἱό της. Ὤ τοῦ θαύματος, ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι, πλήν ἑνός, ἦταν παρόντες.

Κατέφθασαν ἐποχούμενοι ἐπί νεφελῶν, ἀπό τά πέρατα τῆς οἰκουμένης, στή Γεθσημανή, στήν κατοικία της γιά νά παραστοῦν καί νά παρασταθοῦν στήν κοίμησή της.

Καί ὅταν παρέλαβε ὁ Υἱός της τήν κεκοσμημένη ἀρετῶν ψυχή της, οἱ Ἀπόστολοι ἦταν ἐκεῖνοι πού σήκωσαν τό ἁγιασμένο της σκήνωμα, τό συνόδευσαν καί τό ἐνταφίασαν.

Εἶχαν παρέλθει τρεῖς μέρες ἀπό τόν ἐνταφιασμό, ὅταν ὁ Ἀπόστολος πού ἀπουσίαζε, ὁ Θωμάς, ἔφτασε ἀργοπορημένος.

Ζήτησε νά δεῖ γιά τελευταία φορά τήν κεκοιμημένη μητέρα καί ὅταν ἀνοίχτηκε ὁ τάφος, ἔκπληκτοι ὅλοι τόν ἀντίκρισαν κενό. Ἡ Παναγία « μετέστη πρός τήν ζωήν » .

Τό πανάγιο σῶμα της παρελήφθη καί αὐτό ἀπό τόν Υἱό της γιά νά ἑνωθεῖ καί πάλι μέ τήν ἁγία της ψυχή.

Αὐτά τά θαυμάσια μᾶς παρέδωσε ἡ ζῶσα χριστιανική παράδοση, πού  ἔφτασαν μέχρι τίς μέρες μας, ἀπό πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας καί ἀπό ὕμνους ἐξαίσιους καί μοναδικούς.

Εἶναι οἱ ὕμνοι πού εὐφραίνουν τήν ἀκοή μας, ὅταν προσερχόμαστε μέ πίστη καί ταπείνωση, ὡς εὐλαβεῖς προσκυνητές καί ἱκέτες στούς ναούς της, στίς καθημερινές παρακλήσεις αὐτῶν τῶν ἡμερῶν μέ αἰτήματα γιά τήν ἀνακούφιση ἀπό τόν ἀνθρώπινο πόνο μέ τή βεβαιότητα ὅτι θά εἰσακουστοῦν καί μέ τή δική της μεσιτεία θά ἱκανοποιηθοῦν.

Ὑπήρξαμε μάρτυρες, ἐδῶ στόν περίλαμπρο καί ἱστορικό ναό τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς, θαυματουργικῶν δικῶν της ἐπεμβάσεων, πού λύτρωσαν συνανθρώπους μας ἀπό ψυχικές καί σωματικές νόσους.

Ἀκούσαμε μαρτυρίες πιστῶν, ὅτι εἶδαν τήν Θεοτόκο νά κινεῖται ἀνάμεσά τους, νά συνομιλεῖ, νά διασώζει σέ θάλασσες μακρινές μέ μόνη τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός της ἤ νά ἐμφανίζεται στόν ὕπνο σέ πονεμένους συνανθρώπους μας ἀκόμα καί στίς πιό ἀπόμακρες περιοχές τῆς γῆς.

Ἀπέραντη εἶναι ἡ ἀγάπη τῆς πλατυτέρας τῶν οὐρανῶν καί ἡ ἄμεση ἀνταπόκρισή της , σέ ὅσους τήν ἐπικαλοῦνται μέ εἰλικρινῆ καί βαθειά πίστη.

Ἡ τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφείμ εἶναι διαρκῶς παροῦσα καί γρηγοροῦσα.

Εἶναι ἡ χαρά τῶν θλιβομένων καί ἡ προστάτιδα τῶν χριστιανῶν, σέ χρόνους δύσκολους καί ἀνασφαλεῖς, μέ δοκιμασίες πολλές, μέ καθημερινούς πειρασμούς καί μέ παγίδες δυσδιάκριτες.

Πλῆθος οἱ φορές πού, χωρίς ἐμεῖς νά τό ἀντιληφθοῦμε, μᾶς φύλαξε ὑπό τήν σκέπη της καί προστάτευσε ἐκ παντοίων κινδύνων τήν ἀσθενική μας ὕπαρξη.

Πὰσα πνοή αἰνεσάτω τήν Κυρία τῶν οὐρανῶν, γιά ὅσα καθημερινά προσφέρει ἡ Χάρη της σέ μᾶς τούς ἀνάξιους.

Γένοιτο.