ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΗ ΘΥΡΑ ΤΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ...

Σ.σ.: Μεγάλο μυστήριο η ανθρώπινη καρδιά. Ρυθμιστικό όργανο της ζωτικής λειτουργίας του οργανισμού, έδρα των ανθρωπίνων συναισθημάτων, πηγή κάθε πονηρού λογισμού και αμαρτίας κατά τον Λόγον του Κυρίου και συγχρόνως εργαστήρι της νοεράς καρδιακής προσευχής, με την οποία καθαρίζεται ο αγωνιζόμενος πιστός οδηγούμενος στον βαθμό που το επιθυμεί και το προσπαθεί, σε πνευματική τελείωση και ένωση με τον Θεό.

Στο βαθιά πνευματικό βιβλίο του πατρός Ζαχαρία του Έσσεξ, πνευματικού τέκνου του Γέροντος Σωφρονίου, με τον τίτλο: Ο κρυπτός της καρδιάς άνθρωπος αποκαλύπτεται μία μυστική γνώση για τον τρόπο που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε την φυλακισμένη θεϊκή χάρη στην καρδιά μας. Στηριζόμενος σε αυτούς τους τρείς άξονες ο πιστός βελτιώνεται σε όλες τις αρετές και κυρίως στον φόβο και την αγάπη του Θεού και του πλησίον, βιώνοντας με αγιαστική ταπείνωση την γλυκύτητα και το φως του Χριστού στην ψυχή του.

*********

«Τα κλειδιά που ανοίγουν τη θύρα της βαθειάς καρδιάς είναι τα εξής:

-Η μελέτη της διδασκαλίας του Ευαγγελίου
-Η Επίκληση του Ονόματος του Κυρίου
-Η μετοχή στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας

*** Και τα τρία αυτά απελευθερώνουν την ενέργεια που εμπεριέχεται στην βαθειά καρδιά. ***

Λαμβάνουμε την ενέργεια αυτή στο βάφτισμα αλλά την θάβουμε με την αμαρτωλή ζωή μας, την άγνοια και την αμέλειά μας.

Μπορούμε να αφαιρέσουμε το κάλυμμα από τον θεϊκό θησαυρό που είναι σφραγισμένος στα βάθη της υπάρξεώς μας:

1. Εντυπώνοντας στον νου μας κάποιους λόγους του Θεού που μας εμπνέουν ιδιαίτερα.

2. Καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια να εντείνουμε τον πόθο μας για τη θεία Μετάληψη του Σώματος και Αίματος του Χριστού.

3. Επιμένοντας στην Επίκληση του ονόματος του Ιησού, το Οποίο μας δόθηκε δι΄αποκαλύψεως και είναι αχώριστο από το πρόσωπο του Χριστού και γι΄αυτό είναι ικανό να μας μεταδώσει τη σωτήρια ενέργειά Του.

Στο βιβλίο του Περί Προσευχής επίσης ο Γέροντας Σωφρόνιος τονίζει ότι, όταν συγκεντρώνουμε όλο μας το είναι και εγκαθιστούμε τον νου μας στην βαθειά καρδιά οι είσοδοι της ψυχής προστατεύονται από τους πειρασμούς του πονηρού και τότε μόνο παύουμε να αμαρτάνουμε.

Τότε μόνο γινόμαστε και αληθινά ταπεινοί! «