Κατ αυτόν τόν τρόπο μπορούμε νά πούμε ότι η Θεοτόκος στήν ζωή της είχε τέσσερις σημαντικές εισόδους.
Πρώτη είσοδος τής Θεοτόκου είναι η είσοδός της στήν ζωή.
Αρχίζει μέ τό γεγονός τής συλλήψεώς της καί ολοκληρώνεται μέ τήν γέννησή της.
Είναι δέ, η είσοδος αυτή τής Παρθένου αποτέλεσμα προσευχής.
Διότι μέ τήν προσευχή τών γονέων της, τού Ιωακείμ καί τής Άννης λύθηκε η ατεκνία καί γεννήθηκε η Αειπάρθενος.
Δεύτερη είσοδος τής Παναγίας είναι τα εισόδια, που εορτάζομε σήμερα.
Σέ ηλικία μόλις τριών ετών οι γονείς της, τήν οδήγησαν στόν Ναό.
Στήν πορεία της πρός τόν Ναό τήν συνόδευαν πολλές νεαρές κοπέλλες ανύπανδρες, οι οποίες κρατούσαν λαμπάδες αναμμένες.
Τήν παρέλαβε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, ο πατέρας τού Τιμίου Προδρόμου.
Ο Ζαχαρίας μέ αποκάλυψη Θεού τήν εισήγαγε στόν πιό Ιερό χώρο τού Ναού, ο οποίος ονομαζόταν «τά Άγια τών Αγίων». Στόν τόπο, αυτόν έμπαινε μόνο ο Αρχιερεύς μία φορά τόν χρόνο.
Ο Ηλίας Μηνιάτης, ένας εκκλησιαστικός λόγιος άνδρας μιλώντας γιά τον τρόπο, που συντελέστηκαν τα Εισόδια γράφει:
«βλέπω εδώ νά προπορεύονται λαμπαδηφόροι παρθένοι, οι οποίες πανηγυρίζουν χαρούμενες τήν αειπάρθενο.
Καί στήν άλλη πλευρά αστραπόμορφες αγγελικές ταξιαρχίες νά χορεύουν καί νά υμνολογούν τήν εν σώματι καθαρώτερη καί από τούς Ασώματους Αγγέλους.
Ο μεγάλος Αρχιερεύς απλώνει τά ευλαβικά χέρια του καί κινούμενος από Θεία έμπνευση εισάγει στά Άγια τών Αγίων τήν έμψυχη κιβωτό τού αγιάσματος.
Καί κατά τόν ίδιο καιρό ο προαιώνιος Πατήρ ανοίγει τούς μακαρίους κόλπους καί δέχεται εκ δεξιών τού θρόνου τής θείας μεγαλειότητος τού Υιού Του τήν προορισθείσα μητέρα Του.
Διπλή είναι η είσοδος τής κεχαριτωμένης Θεόπαιδος:
ΜΙΑ ΟΡΑΤΗ εδώ στό ιερό καί ΑΛΛΗ ΝΟΕΡΗ εκεί στίς λαμπρότητες τών Αγίων.
Καί γι΄ αυτό εδώ στή γή ακτινοβολεί φωταγωγημένος μέ πληρότητα ο Ναός τού Σολομώντος, καί εκεί στόν Ουρανό αστράπτει διπλό τό τρισόλβιο φώς τής Τρισηλίου Θεαρχικής Αίγλης.
Τόσο πολύ, πού τό έβλεπε αυτό προφητικά ο Προφήτης Ιεζεκιήλ καί έλεγε: «καί είδα καλά καί εγνώρισα, ότι ο οίκος τού Κυρίου υπήρξε γεμάτος από δόξα καί λαμπρότητα». Ο οίκος τού Κυρίου, δηλαδή καί ο επίγειος καί ο επουράνιος».
Η δεύτερη αυτή είσοδος τής Θεομήτορος είναι καρπός τής υποσχέσεως, πού έκαναν οι γονείς της πρός τόν Θεό, από ευγνωμοσύνη.
Διότι πλημμυρισμένοι από ευγνωμοσύνη πρός τόν Θεό, εξαιτίας τής θαυματουργικής της γεννήσεως υποσχέθηκαν νά Τού τήν αφιερώσουν.
Κατά τούς Πατέρες, δέν στάθηκε άλλο τελειότερο πλάσμα ή άλλη τιμιώτερη προσφορά μεγαλύτερη καί περισσότερο ευπρόσδεκτη από τόν Θεό, εκτός από τήν Παναγία μας.
Τά εισόδια τής Παρθένου Μαρίας στά Άγια τών Αγίων είναι προμήνυμα καί προάγγελος τής επομένης, δηλαδή τής τρίτης εισόδου της.
Τρίτη είσοδος γιά τήν Υπεραγία Θεοτόκο είναι η είσοδός της στό μυστήριο τής ενανθρωπίσεως τού Θεού, τό οποίο δέχθηκε νά υπηρετήση.
Αυτό ξεκίνησε μέ τόν Ευαγγελισμό της από τόν Αρχάγγελο Γαβριήλ καί ολοκληρώθηκε μέ τήν γέννηση τού Χριστού.
Η τρίτη αυτή είσοδός της είναι συνέπεια τής καθαρής καί παναγίας ζωής της.
Διότι ο Θεός είδε τό κάλλος της, ανεγνώρισε τήν ψυχική ομορφιά τής Παρθένου καί θέλησε νά τήν εισάγει στό μυστήριο τής Θείας Σαρκώσεώς Του.
Τέταρτη καί τελευταία είσοδος τής Υπερευλογημένης Μητέρας τού Κυρίου μας είναι η είσοδός της στόν Ουρανό.
Αυτή η είσοδός της άρχισε μέ τό γεγονός τής ενδόξου κοιμήσεώς της.
Η δέ είσοδος αυτή είναι αποτέλεσμα τής κλήσεως, τού καλέσματος, πού τής απηύθηνε ο ίδιος ο Υιός της από τούς Ουρανούς.
Θά ήθελα νά σταθούμε λίγο στήν σημερινή εορτή τών εισοδίων τής Θεοτόκου στόν Ναό. Οι γονείς της εκπλήρωσαν τήν υπόσχεσή τους στόν Θεό.
Καί ήταν γι αυτούς χρέος ιερό καί καθήκον σπουδαίο νά τήν οδηγήσουν στόν Ναό τού Θεού γιά νά τήν αφιερώσουν. Η ενέργειά τους, όμως, αυτή δέν είχε αποκλειστικά καί μόνο τήν έννοια τής τηρήσεως κάποιας ευλαβούς υποσχέσεως στόν Θεό γιά τήν λύση τής ατεκνίας τους. Ήταν βαθύτερη καί πιό ουσιαστική.
Πώς νά μήν προβούν σέ μιά εκδήλωση ευγνωμοσύνης πρός τόν Θεό, ύστερα από μιά τόσο μεγάλη ευεργεσία; Τήν αφιέρωσαν.
Καί η αφιέρωση αυτή εκφράζει τά βαθύτερα συναισθήματά τους πρός τόν Θεό γιά τήν «θεόπαιδα» Μαρία, τήν οποία τούς χάρισε.
Ας την υμνούμε, ας την τιμούμε και ας εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε Εκείνη, ώστε να μεσιτεύσει στο Θεό για τη δική μας είσοδο στη Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν.
