Μή ξεχνάς ότι έχεις μέσα σου δύο ανθρώπους, τον «παλαιό» άνθρωπο και τον «καινούργιο». 

Ο πρώτος είναι σαρκικός, δέσμιος στα πάθη, ευήκοος στόν Διάβολο. Του αρέσουν τα σαρκικά και θέλει να ζεί υποχείριος σ’ αυτά. Αυτόν τόν «παλαιό» άνθρωπο πρέπει να τον νεκρώσεις και να μην ακούς τις επικλήσεις του και τα παράπονά του. 

Ο άλλος, ο «καινούργιος», είναι ο πνευματικός άνθρωπος, ο άνθρωπος του Χριστού. Ζεί εν Χριστώ. Στον Χριστό βρίσκει την ειρήνη και την ζωή. 

Τίποτε άλλο δεν αγαπά σ’ αυτόν τον κόσμο όσο τον Χριστό.

Τον πρώτο άνθρωπο δεν πρέπει να τον ακούμε, αλλά να τον περιφρονούμε, γιατί σκοπός του είναι η απώλειά μας. 

Τόν άλλο πρέπει να τον ικανοποιούμε σε όλα τα αιτήματά του, γιατί αυτά μας οδηγούν στην αληθινή και αιώνιο ζωή. Ο καλός χριστιανός απ’ αυτόν τόν άνθρωπο διδάσκεται και αυτόν ακολουθεί.