– Γέροντα, τί να προσέξω περισσότερο;
– Να στρωθής, να συμμαζευτής καί, όπου βρεθής, να λές την ευχή με τον νού και με την καρδιά σου, ζητώντας το έλεος του Καλού Θεού για τον εαυτό σου, για όλους τους ζώντες και για όλους τους κεκοιμημένους.
Κι όταν κουράζεσαι από την ευχή, να ψάλλης δυνατά το αργό «Κύριε ελέησον»ή ένα τροπάριο.
– Συνήθως, Γέροντα, λέω την ευχή μόνο στον ναό.
– Όταν ο μοναχός αρκήται στο να λέη την ευχή μόνο στον ναό, είναι σαν τους κοσμικούς που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνον την Κυριακή. Γι’ αυτό να μην περιορίζεσαι να λές την ευχή μόνο στον ναό· να την λές και στο διακόνημα και στο κελλί, και όταν ξαπλώνης για να ξεκουραστής, πάλι να λές την ευχή. Στο διακόνημα να προσέχης, να κινήσαι ήρεμα και συνετά, για να μη σού κλέβη το ταγκαλάκι τον νού από την ευχή.
Πάντα να έχης στο στόμα σου το γλυκύτατο όνομα του Ιησού, για να γλυκαίνεται η ψυχή σου.Μεγάλη υπόθεση να περνάς ολόκληρη την ημέρα με την ευχή. Αρχίζεις την ημέρα σου με την ευχή, στην συνέχεια κάνεις την εργασία σου λέγοντας την ευχή, και έτσι αγιάζεται ό,τι κάνεις, αγιάζονται και όσοι συμμετέχουν σε αυτό. Όταν λ.χ. μαγειρεύης και λές την ευχή, αγιάζεται το φαγητό που κάνεις,αγιάζονται και όσοι το τρώνε.
– Γέροντα, αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζω συνέχεια πειρασμούς.
– Να αξιοποιής τον κάθε πειρασμό με το να καταφεύγης στον Χριστό ζητώντας την βοήθειά Του, και έτσι θα σού μένη κέρδος η αδιάλειπτη προσευχή.
