Πόσο εύκολα η αναβλητικότητα κάνει την κλήση του Θεού.... ‘’αναπάντητη’’

Σήμερα η Εκκλησία μας μιλάει για την κλήση των Αποστόλων από τον Χριστό....
Όμως συνάμα εορτάζει και την σύναξη όλων των Αγιορειτών Πατέρων.
Ξέρεις, κάθε ένας πατέρας για να πάρει τέτοια κομβική απόφαση και να απαρνηθεί κυριολεκτικά τον κόσμο και να αφιερωθεί ψυχή και σώματι στον Θεό,να φυτευθεί στο περιβόλι της Παναγίας,είχε και αυτός όπως οι απόστολοι μια συνάντηση,
ένα κάλεσμα απ’ τον Θεό.
Δεν έχασαν το μυαλό τους και άφησαν κάποιοι μάλιστα καριέρες,με σπουδές άλλοι δε και περιουσίες για να ντυθούν ένα τριμμένο ράσο και να μην χορτάσουν πάλι ποτέ
ούτε ύπνο, ούτε φαΐ.....
Έχασαν όμως την καρδιά τους.....σαγηνεύτηκαν απ’ τον γλυκύτατο Ιησού Χριστού.
Εμείς άραγε ακούμε το κάλεσμα του Θεού; ή αφήνουμε τις φωνές των παθών μας
να το καλύπτουν;
Πόσο εύκολα η αναβλητικότητα(αυτό το ‘’έλα μωρέ τώρα....έχουμε καιρό...’’)
κάνει την κλήση του Θεού.... ‘’αναπάντητη’’.....
Και καλά εκείνοι άφησαν τα πάντα και Τον ακολούθησαν, εμείς τι;
Εμείς....τον παλαιό άνθρωπο που κουβαλάμε (τον παλιάνθρωπο που έλεγε κι ένας παππούλης)!

Υ.Γ Η φώτο: μια από τις πολλές πνευματικές "αετοφωλιές" του Άθωνα...

π.Ιωάννης Παπαδημητρίου