Γέροντας Θεοδόσιος Δαμβακεράκης
«Ο άνθρωπος πρέπει να φροντίζει να κάνει το καλό μέχρι να πεθάνει. Να κάνει το καλό, το καλό, νόμο δεν έχει. Μα θα πεθάνεις αύριο;
Κάνε ένα καλό. Κάνε μια προσευχή. Λες ότι θα πεθάνεις αύριο, φύτευσε σήμερα δυο ελιές, κάνε κάτι να μείνει, κάνε το καλό.
Και ο Κύριος εδίδασκε μέχρι που σταυρώθηκε. Και εμείς μέχρι να υπάρχουμε, πρέπει να κάνουμε το καλό.
Σήμερα μπορούσες να κάνεις ένα καλό και δεν το έκανες. Γιατί;
Μπορούσες να μη το κάνεις και το έκανες, γιατί το έκανες; Είπες ένα ψέμα, ενώ μπορούσες να μη το πεις.
Εάν λοιπόν γνωρίσεις τον εαυτό σου κατά βάθος, δεν μπορεί ποτέ ο διάβολος να εισχωρήσει ούτε από κάποιο παραθυράκι, αν και αυτός μπαίνει από την πόρτα, γιατί;
Επειδή ο Κύριος έχει ανοιχτές τις αγκάλες Του, ανοιχτές τις Πύλες του Παραδείσου και μας περιμένει, είναι εύκολο να σωθούμε.
Έχομε όμως αδυναμίες και στενοχωρούμεθα π.χ αν θα πεθάνει ο πατέρας μας, η μητέρα μας, το παιδί μας.
Αυτά θα γίνουν, γιατί πρέπει να γίνουν. Αν δεν πεθάνουμε πως θα σωθούμε;
Πως θα πάω στον Παράδεισο; Γι’ αυτό να μη στεναχωρούμεθα, αλλά να φροντίζουμε να κάνουμε το καλό.
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο»
