ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

   

     

1. Η σημερινή Κυριακή, αδελφοί χριστιανοί, λέγεται «Β´ Κυριακή του Ματθαίου», γιατί τα ευαγγελικά αναγνώσματα τώρα μετά την Πεντηκοστή θα είναι από το κατά Ματθαίον άγιο Ευαγγέλιο.

Πηγαίνουμε, αδελφοί, για την μεγάλη εορτή των Αποστόλων, νηστεύουμε για την μνήμη τους και η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στην κλήση τεσσάρων μαθητών. Τρία πράγματα θέλω να παρατηρήσω στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, χρήσιμα ιδιαίτερα για ᾽μας τους ιερείς, αλλά και για σας τους λαικούς, και θα τελειώσω σύντομα τον ταπεινό μου λόγο.

2. Το πρώτο που θέλω να παρατηρήσω είναι ένα ερμηνευτικό θέμα. Δηλαδή: Ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας λέγει ότι η κλήση των μαθητών του Χριστού έγινε μετά την φυλάκιση του Προδρόμου Ιωάννου, ενώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι αυτοί ακολούθησαν τον Χριστό πριν από την φυλάκιση του Ιωάννου. Και ο Ματθαίος μας είπε σήμερα ότι και τον Ανδρέα και τον Πέτρο τους κάλεσε ο Ιησούς, ενώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέει ότι ο Ιησούς κάλεσε τον Ανδρέα μόνο και αυτός έπειτα κάλεσε τον αδελφό του Πέτρο (βλ. 1,35-43).

Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί αυτή η διαφωνία; Δεν πρόκειται περί διαφωνίας, αγαπητοί μου. Τα πράγματα είναι όπως τα εκθέτουν οι Ευαγγελιστές. Η απάντηση που δίνουν οι ερμηνευτές για τις νομιζόμενες διαφορές είναι ότι πρόκειται περί δύο κλήσεων των μαθητών. Δηλαδή, πραγματικά, έγιναν τα πράγματα όπως τα εκθέτει το σημερινό κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ο Χριστός κάλεσε τους τέσσερις μαθητές Του και αυτοί τον ακολούθησαν. Αλλά, μετά οι μαθητές έφυγαν από την συντροφιά του Χριστού και επέστρεψαν πάλι στα σπίτια τους. Όχι ότι αρνήθηκαν τον Χριστό, αλλά απλά έφυγαν. Και μετά πάλι, τους κάλεσε πάλι ο Χριστός, αφού ο Ανδρέας είχε γίνει ήδη μαθητής του Προδρόμου Ιωάννου. Βλέπετε, χριστιανοί μου, πόση ελευθερία υπάρχει κοντά στον Χριστό; Ο Χριστός δεν δεσμεύει κανένα, δίνει απόλυτη ελευθερία, να έλθεις και να φύγεις και να ξαναέλθεις πάλι κοντά Του, όποτε εσύ, χριστιανέ μου, το θέλεις. Έτσι πρέπει να φερόμαστε και ᾽μείς οι ιερείς προς τα πνευματικά μας τέκνα: Να μην τα δεσμεύουμε, να μην επιβαλλόμαστε σ᾽ αυτά με αυστηρότητα, γιατί δεν δημιουργούμε έτσι σωστούς χριστιανούς. Μόνο να συμβουλεύουμε, αλλά όχι να απειλούμε.

2. Το δεύτερο σημείο, που έχω να παρατηρήσω από το σημερινό Ευαγγέλιο, αδελφοί, ως δίδαγμα για ᾽μας τους ιερείς σας, που είμαστε στην θέση των Αποστόλων, αλλά δίδαγμα και για σας τους χριστιανούς, είναι ότι πρέπει να είμαστε αδελφωμένοι και αγαπημένοι. Ας παρατηρήσουμε ότι οι πρώτοι μαθητές του Χριστού, που ακούσαμε σήμερα στο ιερό Ευαγγέλιο, ο Ανδρέας και ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, ήταν αδέλφια. Και γιατί ο Χριστός εκάλεσε αδελφούς ως Αποστόλους Του; Για να φανεί, λέγει ο Ζιγαβηνός, ότι οι Απόστολοι και οι χριστιανοί «προσήκει (=πρέπει) αδελφικώς πολιτεύεσθαι» και «αδελφικά φρονείν»! Ναί! Όλοι εμείς οι ιερείς και όλοι σείς οι χριστιανοί πρέπει να ζούμε σαν αδέλφια, πρέπει να είμαστε αγαπημένοι. Με την αγάπη θα φανούμε ότι είμαστε πραγματικοί μαθητές του Χριστού. Το είπε καθαρά ο Χριστός μας: «Εν τούτω γνώσονται πάντες – μας είπε – ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάν. 13,35). Και για να υπάρχει η αγάπη και όχι ο φθόνος και το μίσος μεταξύ μας, πρέπει, αγαπητοί μου, να σκεπτόμαστε ότι έχουμε τον ίδιο Κύριο, ότι εργαζόμαστε όλοι στον ιερό Του αγρό, την αγία Του Εκκλησία, και αποβλέπουμε όλοι στον ίδιο σκοπό, στην δόξα του Χριστού και στην σωτηρία των ψυχών. Και τελικά όλο το έργο μας πρέπει να αποβλέπει στην σωτηρία και της δικής μας ψυχής. Δεν χωράνε εδώ τα μαλώματα και οι διενέξεις σε τέτοιες ιερές υποθέσεις. Εάν υπάρχουν, αυτό σημαίνει ότι δεν εργαζόμαστε για την δόξα του Χριστού, αλλά για την δική μας δόξα και για την δική μας προβολή.

3. Από το σημερινό Ευαγγέλιο, τέλος, αδελφοί, ήθελα να παρατηρήσω ένα άλλο σπουδαίο θέμα, θέμα πολύ σοβαρό για ᾽μας, για τους ιερείς, που είμαστε οι σημερινοί Απόστολοι, αλλά θέμα σπουδαίο και για σας τους λαικούς. Ακούστε: Κύριο έργο των Αποστόλων και ημών των ιερέων, των Διαδόχων των Αποστόλων, είναι το κήρυγμα. Ναί, αλλά τι θα κηρύττουμε; Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έδωσε σήμερα πρότυπο στους τέσσερις μαθητές που κάλεσε, τι να κηρύττουν. Πρέπει να κηρύττουν το «Ευαγγέλιον της Βασιλείας». Αυτό το κήρυγμα έκανε ο Χριστός και αυτό το κήρυγμα πρέπει να κηρύττουν οι Απόστολοί Του και αυτό, το ίδιο κήρυγμα, πρέπει να κηρύττουμε και εμείς σήμερα. Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας! Ποιάς Βασιλείας; Της Βασιλείας των Ουρανών! Δυστυχώς όμως, ας το πούμε με ειλικρίνεια και μετάνοια ότι ο λαός μας σήμερα δεν ακούει από εμάς κήρυγμα περί της Βασιλείας των Ουρανών. Βασιλεία των ουρανών είναι ο Παράδεισος και δεν ακούγονται σήμερα κηρύγματα για τον γλυκό Παράδεισο. Πρέπει να κηρύττουμε, δηλαδή, τι είναι ο Παράδεισος και τι πρέπει να κάνουμε για να τον κερδίσουμε για να είμαστε αιώνια με τον Θεό μας απολαμβάνοντας την δόξα Του. Με την παράβαση των πρωτοπλάστων, αγαπητοί μου, έκλεισε ο Παράδεισος, αλλά ήρθε ο Ιησούς Χριστός και με τον Σταυρό Του, σαν με κλειδί, άνοιξε τον παράδεισο και μπαίνουν σ᾽ αυτόν τώρα μέσα όλοι οι μετανοούντες αμαρτωλοί. Αυτή είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Είναι η νέα κατάσταση των πραγμάτων που έφερε ο Χριστός στον κόσμο με τον ερχομό Του. Και ο Πρόδρομος είπε πρώτα, πριν από το αποστολικό κήρυγμα περί της Βασιλείας: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών» (3,2).

Χριστιανοί μου, δεν έχουμε χρόνο για περισσότερα. Σας εύχομαι την Βασιλεία του Θεού! Σας εύχομαι καλό Παράδεισο! Αυτός να είναι ο πόθος μας, αυτή η προσευχή μας και αυτό το κήρυγμά μας. Αυτό το κήρυγμα κήρυξε ο Χριστός, αυτό οι Απόστολοι, αυτό οι άγιοι, αυτό πρέπει να είναι και το δικό μας κήρυγμα ως συνεχιστές των Αποστόλων. Ας μας ελεήσει ο Θεός με την μετάνοιά μας να απολαύσουμε όλοι τον γλυκό Παράδεισο, απολαμβάνοντες και δοξάζοντες αιώνια τον Παντοδύναμο Τριαδικό Θεό μας, ΑΜΗΝ.

Με πολλές ευχές
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας