Τη μνήμη του Αγίου Δωροθέου του Επισκόπου Τύρου τιμά σήμερα, 5
Ιουνίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Δωρόθεος ήταν ποιμένας που είχε «τήν
μόρφωσιν τής γνώσεως καί τής αληθείας εν τώ νόμω» (προς Ρωμαίους, β’
20). Δηλαδή, την ακριβή γνώση και αλήθεια, που βρίσκεται μέσα στο Νόμο,
στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη.
Όταν ξέσπασε ο φονικός διωγμός κατά της Εκκλησίας στα χρόνια του
Διοκλητιανου, το ποίμνιό του, προκειμένου να χάσει τον πολύτιμο ποιμένα
του, με θερμές παρακλήσεις κατάφερε και τον έπεισε να απομακρυνθεί από
τον τόπο των διωγμών. Αποχώρησε στη Δυσσό, πόλη της Θράκης, και εκεί ασκήτευε μέχρι να περάσει ο άγριος αυτός διωγμός.
Όταν πέρασε η μπόρα του διωγμού, επανήλθε στο ποίμνιό του και με όλη
την πατρική στοργή που τον διέκρινε, στήριζε στην πίστη τους αδυνάτους
και πρωτοστατούσε στη βοήθεια των χηρών, ορφανών, ασθενών, και γενικά,
των θλιβομένων.
Έζησε πολλά χρόνια. Πρόλαβε μέχρι και τη βασιλεία του Ιουλιανού του Παραβάτη. Οι
ειδωλολάτρες, όμως, που ήταν προστατευόμενοι αυτού του αυτοκράτορα,
έπιασαν το Δωρόθεο και αφού τον βασάνισαν ανελέητα τον σκότωσαν το 362
μ.Χ. Έτσι κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου. Τότε ο Δωρόθεος ήταν 107
χρονών.
Σήμερα σώζεται εκκλησιαστικό σύγγραμμά του, για τους 70 μαθητές του Ιησού Χριστού.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως δώρημα τέλειον, εκ τού τών φώτων Πατρός, σοφίας τήν έλλαμψιν, ως Ιεράρχης σοφός, εδέξω Δωρόθεε, όθεν καί πλεονάσας, τόν σόν τάλαντον μάκαρ, ήθλησας υπέρ φύσιν, βαθυτάτω εν γήρα, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ τών ψυχών ημών.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως δώρημα τέλειον, εκ τού τών φώτων Πατρός, σοφίας τήν έλλαμψιν, ως Ιεράρχης σοφός, εδέξω Δωρόθεε, όθεν καί πλεονάσας, τόν σόν τάλαντον μάκαρ, ήθλησας υπέρ φύσιν, βαθυτάτω εν γήρα, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ τών ψυχών ημών.
