Πρωτ. Γεώργιος Χριστοδούλου
Εορτινή ατμόσφαιρα επικρατεί παντού την ημέρα της τσικνοπέμπτης, με ουρές να σχηματίζονται από το πρωί στα κρεοπωλεία και τις ταβέρνες να είναι γεμάτες με κόσμο από το βράδυ μέχρι το πρωί.
Όλοι γιορτάζουν ξέφρενα μια ημέρα που ίσως για τους περισσοτέρους να
μη σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε στην
ετυμολογία της λέξεως αλλά ούτε και στα έθιμα που αναβιώνουν τη
συγκεκριμένη ημέρα. Τις πληροφορίες αυτές μπορούμε να τις βρούμε ανά
πάσα στιγμή και ώρα στο διαδίκτυο.
Όμως το ερώτημα παραμένει! Γιατί στριμωχνόμαστε στην άκρη μιας
ταβέρνας ή ενός κουτουκίου εκείνη την ημέρα; Γιατί υποβάλουμε τον εαυτό
μας σε μία ασφυκτική κατάσταση(αφού το κράτος ακόμη δεν έχει καταφέρει
να εφαρμόσει τον αντικαπνιστικό νόμο) με τόσο κόσμο, φασαρία και τη
μουσική στη διαπασών; Τι νόημα έχει για τον άνθρωπο που δε γνωρίζει από
νηστεία και θα επιλέξει κατά πάσα πιθανότητα να έχει ξανά στο τραπέζι
του κρέας την επόμενη μέρα(Παρασκευή);
Η απάντηση για τους πολλούς είναι ότι βρίσκουν την ευκαιρία να
ξεφαντώσουν με αφορμή το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας. Η
τσικνοπέμπτη είναι επίσης η αφετηρία για το μεγαλύτερο ξεφάντωμα, αυτό
της αποκριάς που ο κόσμος βάζει τη μάσκα του και νομίζει ότι μπορεί να
κάνει ό,τι θέλει, ξεπερνώντας πολλές φορές και τα όριά του.
Όμως για τους ανθρώπους που επιλέγουν να εορτάσουν την τσικνοπέμπτη
για λόγους πνευματικούς, έχει ιδιαίτερη αξία. Ο χριστιανός
προετοιμάζεται για τη μεγάλη νηστεία του Πάσχα, προσφέροντας ένα
γιορτινό τραπέζι στους οικείους του, ευλογώντας το φαγητό και
δοξολογώντας τον Θεό που του χαρίζει αυτά τα αγαθά, τα οποία δεν είναι
δεδομένα για κανέναν την σήμερον ημέραν. Έτσι λοιπόν όλα γίνονται με
μέτρο. Ευχαριστώντας τον Θεό με μια αναδρομική ματιά σε όλα αυτά που μας
έχει χαρίσει Εκείνος, αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη και αγαλλίαση. Τότε
θυμόμαστε και τους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται από τη φτώχια, που ζουν
στο δρόμο ή και στα σπίτια αλλά δεν έχουν να προσφέρουν ζεστό φαϊ στα
παιδιά τους.
Ευκαιρία λοιπόν για όσους προετοιμάζονται για τη μεγάλη νηστεία, να
ευχαριστήσουν τον Θεό και να Του ζητήσουν να ευλογήσει την προσπάθειά
τους, έτσι ώστε να έχουν πνευματικό καρπό «προς πάσαν ωφέλειαν».
Ευκαιρία και για όσους δε νηστέψουν, να αναπέμψουν δοξολογία προς τον Θεό που θα γιορτάσουν μια ακόμη ημέρα με άφθονο φαγητό.
Μια ωραία ιδέα θα ήταν… μιας και το φαγητό της τσικνοπέμπτης είθισται
να αποτελείται κυρίως από κρέας και μάλιστα σε αφθονία, να μην
πετάξουμε στα σκουπίδια ό,τι περίσσεψε, αλλά συλλέγοντας τα καθαρά
κομμάτια κρέατος που θα μείνουν, να τα δώσουμε με τα χέρια μας μετά το
γλέντι σε εκείνους που το στερούνται μονίμως ή το γεύονται σπάνια.
Καλή Σαρακοστή!
