Ὅσες
μέρες καὶ νὰ νηστέψω, χωρὶς συγγνώμη καὶ ἀγάπη, εἶναι ἄχρηστες. Δὲν μὲ
ὠφελοῦν σὲ τίποτα καὶ ἴσως μὲ βλάπτουν. Γιατὶ καλλιεργοῦν τὴν ὑποκρισία
μου.
Φαίνομαι στοὺς ἄλλους ὅτι νηστεύω, ἀλλὰ ἐγὼ γράφω στὰ παλιά μου τὰ
παπούτσια, τοῦ Θεοῦ τὸ θέλημα.
Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ βασικότερη
αἰτία, ποὺ ὁ κόσμος μας δὲν ἀλλάζει. Γιατὶ δὲν ἀλλάζουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι.
Γιατὶ ὁ χριστιανὸς εἶναι τὸ ἁλάτι, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ ἁλάτι ἔχει χαλάσει καὶ
εἶναι ἄχρηστο καὶ ὄχι μόνο δὲν σώζει ἀλλὰ συνεργεῖ στὸ σάπισμα τῆς
κοινωνίας μας.
