Με τους κόπους τους πόνους, τους πειρασμούς,σαν κάρβουνο αναμμένο
που σιγοκαίνε τα χαρίσματα σου ωσάν μοσχολίβανο.....
Μια πύρινη αγκαλιά το κάρβουνο με το λιβάνι.Να καίγεσαι μα να ευωδιά ο τόπος....
Έτσι είναι η ζωή,παράδοξη...
Στο ''φόρεμα'' της θα δεις όλα τα χρώματα....
Η καρδιά σου ένα θυμιατήρι...
Να λιβανίζεις με τα χαρίσματα σου την Εικόνα Του, τις εικόνες Του(ανθρώπους),
να σκορπάς το άρωμα σου να ευφραίνεται ο κόσμος....να ευφραίνεσαι κι εσύ...
