Όσες αρετές κι αν έχεις, όσα καλά έργα και προσευχές και αγαθοεργίες κι αν κάνεις, όλα τα υπερβαίνει, εάν πεις ένα λόγο: «Θεέ μου, συγχώρεσε τον αδελφό μου για ότι μου έκανε».
Όπως θέλουμε να μας αγαπά ο Θεός, να μας συγχωρεί, να παραβλέπει τα σφάλματά μας, να μας παρακολουθεί, να μας προστατεύει η πρόνοιά Του, έτσι κι εμείς να προσφέρουμε αυτά τα ίδια στον αδελφό μας.
Η συγγνώμη δεν έχει κόπο, δεν έχει δυσκολία. Τι χρειάζεται; Χρειάζεται ταπείνωση. Δίνοντας την συγγνώμη στον άλλο, θα πάρουμε την συγχώρηση των αναριθμήτων αμαρτημάτων μας και θα έχουμε όλο το δικαίωμα να πούμε στον Θεό:
«Κύριε, ό,τι μου έκαναν οι άνθρωποι τους συγχώρησα, τους έδωσα ολόκαρδα την συγγνώμη μου και την αγάπη μου κατά το Ευαγγέλιό Σου, κατά το Λόγο Σου. Τώρα ζητώ κι εγώ να εκφράσεις την αγάπη Σου επάνω μου και να συγχωρήσεις τα δικά μου αμαρτήματα».
