Σ’ αυτήν την χαροποιό και λαμπροφόρο Αναστάσιμη περίοδο αδελφοί μου, η
Αγία μας Εκκλησία αφιερώνει δύο Κυριακές τόσο σε ύμνους όσο και στα
Ευαγγελικά κείμενα σε γυναίκες που ξεχώρισαν ιδιαίτερα στην επί γης παρουσία του Κυρίου μας.
Είναι οι μυροφόρες γυναίκες που έδειξαν ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα στον Κύριο μας, τόσο κατά τη σωτήρια επί γης δράση Του, όσο και κατά τις δύσκολες τελευταίες στιγμές της επί γης ζωής Του.
Και σήμερα, αυτήν την Κυριακή, γίνεται λόγος για μια άλλη γυναικεία παρουσία, την Φωτεινή την Σαμαρείτιδα.
Στις μυροφόρες γυναίκες κάνει την τιμή να εμφανιστεί πρώτα σ’ αυτές μετά την Ανάστασή του και κατόπιν στους μαθητές του, για να δείξει έτσι την αγάπη του για όσα Του προσέφεραν.
Εδώ, στην Σαμαρείτισσα γυναίκα της αποκαλύπτει αλήθειες μοναδικές και σωτήριες και καταδέχεται να κάνει ένα βαθυστόχαστο θεολογικό διάλογο μαζί της, παρότι η προτέρα ζωή της, όπως ο ίδιος της αποκάλυψε, δεν ήταν και ό,τι καλύτερο αφού «πέντε γαρ ἄνδρας ἔσχε καί νῦν ὅν ἔχεις οὐκ ἕστι σου ἀνήρ».
Απορούν μάλιστα οι μαθητές που τον είδαν «ὅτι μετά γυναικός ἐλάλει» και μάλιστα Σαμαρείτιδος, δεδομένου ότι οι Σαμαρείτες δεν έχουν την θρησκευτική καθαρότητα των Ιουδαίων, αλλά και το να συνομιλεί ραβίνος, δηλαδή διδάσκαλος, με μια γυναίκα είναι για την εποχή του απαξιωτικό γι αυτόν. Παρόλα ταύτα ο Κύριος σπάει τα δεδομένα της εποχής, θέλει να δείξει και να αναγάγει την γυναικεία φύση στην πραγματική της θέση και διάσταση.
Θέλει να δείξει ότι η γυναίκα είναι δεκτική στις αλήθειες και την σωτηρία που προσφέρει ο Θεός όπως ο κάθε άνθρωπος.
Αποκαλύπτεται στο πρόσωπο αυτής της αμαρτωλής γυναίκας μια ψυχή κατακάθαρη και διψασμένη για να γνωρίσει τον Θεό και τη σωτηρία. Αποκαλύπτει σ’ αυτήν το Μυστήριον του Θεού, ότι είναι πνεύμα και αλήθεια και ότι μόνο με το να γίνει πνευματοφόρος και να ζει στην αλήθεια Του, μπορεί να του προσφέρει την αληθινή λατρεία και την προσκύνηση. Μια λατρεία χωρίς συγκεκριμένο χώρο και χρόνο αλλά εν παντί καιρώ και τόπο.
Μέσα στο κείμενο του ιερού Ευαγγελίου που ακούσαμε αδελφοί κρύβονται θεολογικές αλήθειες με μοναδικό περιεχόμενο που ούτε στους μαθητές Του δεν είχε αποκαλύψει. Αυτό το κάνει ο Κύριός μας διότι θέλει να μας διδάξει ότι ο κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητά του, την κατάστασή του ή την ηθική του υπόσταση, μπορεί να γίνει δεκτικός των σωτηρίων αληθειών Του.
Αυτή η αμαρτωλή και φαινομενικά αφελής και ίσως παντελώς αγράμματη γυναίκα έκρυβε εντός της ένα θησαυρό ψυχής και καρδιάς. Διψασμένη για το «ύδωρ το ζων».
Από αυτήν την στιγμή η ζωή της μεταβάλλεται, ποτίζεται με τα θεία νάματα και μετατρέπεται σε ισαπόστολο και μεγαλομάρτυρα. Φωτίζεται στο φως του Χριστού και γίνεται Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις. Προσήλκυσε στον Χριστό όλη την οικογένεια της, τις αδελφές και τα δύο παιδιά της όπου έγιναν όλοι μάρτυρες της πίστεως. Φθάνει μέχρι την Ρώμη και κάνει Χριστιανή την θυγατέρα του Νέρωνα.
Αδελφοί, ο Θεός αγαπά κάθε άνθρωπο δίκαιο ή αμαρτωλό, σε όλους στέλνει την θεία χάρη Του, εφόσον θέλουν και την ζητούν οι άνθρωποι. Τότε έρχεται και φωτίζει τα σκοτεινά σημεία της ζωής μας, δημιουργεί εσωτερική συνειδησιακή κρίση, όπου οδηγεί στην γνήσια μετάνοια και εξομολόγηση.
Μετά την μετάνοια όλα αλλάζουν, διότι έρχεται η θεία χάρις και καταυγάζει την ψυχή του ανθρώπου και τον ανεβάζει στην θέση των εκλεκτών του Θεού. Αυτό να ευχηθούμε αδελφοί να μιμηθούμε την μετάνοια και την αλλαγή της ζωής της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Αμήν.
Είναι οι μυροφόρες γυναίκες που έδειξαν ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα στον Κύριο μας, τόσο κατά τη σωτήρια επί γης δράση Του, όσο και κατά τις δύσκολες τελευταίες στιγμές της επί γης ζωής Του.
Και σήμερα, αυτήν την Κυριακή, γίνεται λόγος για μια άλλη γυναικεία παρουσία, την Φωτεινή την Σαμαρείτιδα.
Στις μυροφόρες γυναίκες κάνει την τιμή να εμφανιστεί πρώτα σ’ αυτές μετά την Ανάστασή του και κατόπιν στους μαθητές του, για να δείξει έτσι την αγάπη του για όσα Του προσέφεραν.
Εδώ, στην Σαμαρείτισσα γυναίκα της αποκαλύπτει αλήθειες μοναδικές και σωτήριες και καταδέχεται να κάνει ένα βαθυστόχαστο θεολογικό διάλογο μαζί της, παρότι η προτέρα ζωή της, όπως ο ίδιος της αποκάλυψε, δεν ήταν και ό,τι καλύτερο αφού «πέντε γαρ ἄνδρας ἔσχε καί νῦν ὅν ἔχεις οὐκ ἕστι σου ἀνήρ».
Απορούν μάλιστα οι μαθητές που τον είδαν «ὅτι μετά γυναικός ἐλάλει» και μάλιστα Σαμαρείτιδος, δεδομένου ότι οι Σαμαρείτες δεν έχουν την θρησκευτική καθαρότητα των Ιουδαίων, αλλά και το να συνομιλεί ραβίνος, δηλαδή διδάσκαλος, με μια γυναίκα είναι για την εποχή του απαξιωτικό γι αυτόν. Παρόλα ταύτα ο Κύριος σπάει τα δεδομένα της εποχής, θέλει να δείξει και να αναγάγει την γυναικεία φύση στην πραγματική της θέση και διάσταση.
Θέλει να δείξει ότι η γυναίκα είναι δεκτική στις αλήθειες και την σωτηρία που προσφέρει ο Θεός όπως ο κάθε άνθρωπος.
Αποκαλύπτεται στο πρόσωπο αυτής της αμαρτωλής γυναίκας μια ψυχή κατακάθαρη και διψασμένη για να γνωρίσει τον Θεό και τη σωτηρία. Αποκαλύπτει σ’ αυτήν το Μυστήριον του Θεού, ότι είναι πνεύμα και αλήθεια και ότι μόνο με το να γίνει πνευματοφόρος και να ζει στην αλήθεια Του, μπορεί να του προσφέρει την αληθινή λατρεία και την προσκύνηση. Μια λατρεία χωρίς συγκεκριμένο χώρο και χρόνο αλλά εν παντί καιρώ και τόπο.
Μέσα στο κείμενο του ιερού Ευαγγελίου που ακούσαμε αδελφοί κρύβονται θεολογικές αλήθειες με μοναδικό περιεχόμενο που ούτε στους μαθητές Του δεν είχε αποκαλύψει. Αυτό το κάνει ο Κύριός μας διότι θέλει να μας διδάξει ότι ο κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητά του, την κατάστασή του ή την ηθική του υπόσταση, μπορεί να γίνει δεκτικός των σωτηρίων αληθειών Του.
Αυτή η αμαρτωλή και φαινομενικά αφελής και ίσως παντελώς αγράμματη γυναίκα έκρυβε εντός της ένα θησαυρό ψυχής και καρδιάς. Διψασμένη για το «ύδωρ το ζων».
Από αυτήν την στιγμή η ζωή της μεταβάλλεται, ποτίζεται με τα θεία νάματα και μετατρέπεται σε ισαπόστολο και μεγαλομάρτυρα. Φωτίζεται στο φως του Χριστού και γίνεται Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις. Προσήλκυσε στον Χριστό όλη την οικογένεια της, τις αδελφές και τα δύο παιδιά της όπου έγιναν όλοι μάρτυρες της πίστεως. Φθάνει μέχρι την Ρώμη και κάνει Χριστιανή την θυγατέρα του Νέρωνα.
Αδελφοί, ο Θεός αγαπά κάθε άνθρωπο δίκαιο ή αμαρτωλό, σε όλους στέλνει την θεία χάρη Του, εφόσον θέλουν και την ζητούν οι άνθρωποι. Τότε έρχεται και φωτίζει τα σκοτεινά σημεία της ζωής μας, δημιουργεί εσωτερική συνειδησιακή κρίση, όπου οδηγεί στην γνήσια μετάνοια και εξομολόγηση.
Μετά την μετάνοια όλα αλλάζουν, διότι έρχεται η θεία χάρις και καταυγάζει την ψυχή του ανθρώπου και τον ανεβάζει στην θέση των εκλεκτών του Θεού. Αυτό να ευχηθούμε αδελφοί να μιμηθούμε την μετάνοια και την αλλαγή της ζωής της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Αμήν.
Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας
