Ο χριστιανός, που ζεί για
τον εαυτό του δεν είναι χριστιανός, διότι δεν ζεί εκκλησιαστικά. Ο
αληθινά χριστιανός ζεί για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο, μιμούμενος
τους χριστιανούς της πρώτης Εκκλησίας.
Τότε είναι, που ζούμε κατά το πρότυπο
των πρώτων χριστιανών, όταν ζούμε «κοινοβιακά» (κοινό θέλημα, κοινή
ουσία, κοινή περιουσία, «άπαντα κοινά»).
Η γνήσια εκκλησιαστική ζωή των Πράξεων, πρέπει να αποτελέσει το πρότυπο και των σημερινών εκκλησιαστικών κοινοτήτων-ενοριών.
Τότε, στα πρώτα 200 χρόνια του
Χριστιανισμού, η εκκλησιαστική κοινότητα λειτουργούσε ως ένα μεγάλο
Κοινόβιο. Αυτή η αρχέγονη τέλεια εκκλησιαστική χριστιανική ζωή (η εν
Χριστώ ενότης και κοινότης) διασώθηκε μέχρι σήμερα στα ορθόδοξα
Μοναστήρια-Κοινόβια. Ο τρόπος ζωής των μοναστικών ενοριών, (δηλαδή των
Κοινοβιακών Μοναστηριών) θα πρέπει να γίνει το πρότυπο για τις σημερινές
κοσμικές ενορίες (τις εκκλησιαστικές κοινότητες που λειτουργούν μέσα
στον κόσμο).
Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν σαν
πρότυπο την ζωή των Αποστόλων και του Κυρίου. Η αποστολική ομάδα με
Γέροντα τον Κύριο, συνιστά το πρώτο πρότυπο Κοινοβιακό μοναστήρι.
