Την Κυριακή
της Κρίσεως άκουσα και πάλι τον λόγο του Κυρίου μου, του Χριστού μας.
Ελάτε, οι ευλογημένοι του Πατρός μου, να κληρονομήσετε τη Βασιλεία που
είναι ετοιμασμένη για εσάς από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος. Διότι
πείνασα και μου δώσατε τροφή, δίψασα και μου δώσατε νερό, ήμουν ξένος
και με φιλοξενήσατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και με
επισκεφθήκατε, φυλακισμένος και ήλθατε να με παρηγορήσετε.
Κάθε φορά
που τον ακούω αναμετριέμαι με την ΑΓΑΠΗ. Με την ποιότητα της αγάπης
μου. Αναρωτιέμαι έντονα όπως και όλοι μας για την δικη μας στάση. Όλοι
μας λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό.
Τον αγαπάμε ή τον φοβόμαστε;
Τον αγαπάμε ή ζητάμε να εξαγοράσουμε την ατομική ευλάβειά μας;
Λέμε Σε ΑγαπΩ και να είναι το Α και το Ω της πορείας μας, η πανδαισία της ζωής μας;
Είναι η πνευματικότητά μας καρπός αγάπης και όχι αποφυγή ενοχικών διαθέσεων;
Είναι η αγάπη μας στοιχιμένη με την δική Του αγάπη ή προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας;
Έμαθα να Σε αγαπώ;
Έχει αυτήν την ποιότητα η αγάπη μου;
Θυμάμαι αυτό
που μου υπενθυμίζει ο Χριστός μας, πως η σχέση μαζί Του περνάει μέσα
από την σχέση μας με τους αδελφούς του και αδελφούς μου. Όχι ως
αγγαρεία, ούτε ως καταναγκαστικό έργο, αλλά ως τρόπος ζωής που δεν θέλει
να εξασφαλίσει ένα μελλοντικό Παράδεισο αλλά για να ζούμε τον
Παράδεισο;
Πρέπει μάλλον για άλλη μία φορά να ομολογήσω την ανεπάρκειά μου.
Γιατί δεν αγάπησα αλλά μάλλον αγάπησα μέχρι εκεί που δεν ζημιώθηκα.
Γιατί δεν αγάπησα αλλά ζητούσα πάντα επίμονα να το κάνουν οι άλλοι για μένα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί δεν είδα τα στίγματα της αγάπης επάνω μου.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί ποτέ δεν θέλησα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί ποτέ δεν έχασα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί δημιούργησα ένα πνευματικό βόλεμα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί ποτέ δεν μετάνοιωσα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί ποτέ δεν ξέχασα.
Γιατί δεν αγάπησα γιατί δεν σε ένοιωσα αδελφό μου.
Γιατί δεν αγάπησα ..................
Αλλά δεν
φτάνει για άλλη μία φορά η διαπίστωση. Γιατί ζωή χωρίς αγάπη είναι
κόλαση, είναι θάνατος, είναι πλήξη, είναι μία ατελείωτη μοναξιά, είναι
Κόλαση πριν την Κόλαση.
Θεέ μου δώσε
μου καρδιά που θα μάθει να Σε αγαπάει και έτσι να απποκτούν αξία και
οι άλλες αγάπες μας. Δώσε μου μετάνοια και χρόνο για να μάθω να αγαπώ.
Η ΑΓΑΠΗ είναι το μοναδικό αντίδοτο για την αρρώστια της εγωπαθούς διάθεσής μας.
Η ΑΓΑΠΗ είναι το μοναδικό αντίδοτο του θανάτου καθώς τον καταργεί.
Η ΑΓΑΠΗ είναι ΖΩΗ και η ζωή είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ.
π.Πολύκαρπος Μπόγρης
