ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή διαβάζουμε ότι πλησίασε κάποιος τον Χριστό και Του είπε· «διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται ευσεβής και ήθελε να μάθει από τον Χριστό για την αιώνια ζωή. Ο Χριστός του απαντά ότι κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ο Θεός. Γιατί ο Χριστός του έδωσε αυτή την απάντηση, λέγοντάς του ότι κανείς δεν είναι αγαθός; Διότι ο άνθρωπος εκείνος, Τον πλησίασε σαν να τον θεώρησε απλό άνθρωπο, ως έναν από τους πολλούς και δάσκαλο των Ιουδαίων και όχι ως Θεό. Όταν ο Χριστός του επισημαίνει ότι κανείς δεν είναι αγαθός, δεν το λέει με σκοπό να αποκλείσει τον Εαυτό του από το να είναι αγαθός, ούτε το λέει για να αποκλείσει τους ανθρώπους από την αγαθότητα, αλλά για να δείξει το μεγαλείο της αγαθότητας του Θεού. Για τον λόγο αυτό πρόσθεσε ότι  μόνο ένας είναι αγαθός, ο Θεός. Και δεν είπε «παρά μόνον ο Πατήρ μου» διότι δεν ήθελε να φανερώσει τον Εαυτό του στον άνθρωπο που τον ρωτά.

Ποια ανάγκη υπήρχε και ποια ωφέλεια θα αποκόμιζε ο άρχοντας εκείνος, ώστε να απαντήσει ο Χριστός κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ο Χριστός πριν του απαντήσει, τον ανεβάζει πνευματικά και τον διδάσκει να απαλλαγεί πρώτον από την κολακεία και αποσπώντας τον από τα επίγεια πράγματα, τον προτρέπει να ζητεί τα ουράνια αγαθά ώστε να γνωρίσει Εκείνον που πράγματι είναι αγαθός. Ο άρχοντας ήταν προετοιμασμένος να ακούσει τις συμβουλές του Χριστού. Γι’ αυτό ρωτάει τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Δεν είχε σκοπό να πειράξει τον Χριστό, αλλά να τον ακούσει, γι’ αυτό και φεύγει καταλυπημένος από την απάντηση, πράγμα που αποτελεί απόδειξη, ότι δεν Τον πλησίασε με πονηρή διάθεση, αλλά με ευσέβεια. όμως ήταν κυριευμένος από το φοβερό πάθος του υλισμού και έτσι δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το πάθος του υλισμού για να βρει τον Θεό.

Όταν ο Χριστός του είπε εάν θέλει να εισέλθει στην αιώνια ζωή, να τηρήσει τις εντολές, ο άνθρωπος απαντά ότι τις τηρεί από την νεανική του ηλικία. Ο Χριστός όμως, επειδή επρόκειτο να δώσει κάποια μεγάλη εντολή, προσθέτει τα έπαθλα. Του λέγει να πάει να πουλήσει τα υπάρχοντά του και να τα μοιράσει στους φτωχούς και θα έχει θησαυρό στους ουρανούς και να Τον ακολουθήσει. Αυτά είναι τα βραβεία για τον αγώνα. Επειδή ο λόγος ήταν για τα χρήματα, τον συμβούλευε να απαλλαχθεί από όλα, για να δείξει ότι δεν του αφαιρεί αυτά που έχει, αλλά ότι του προσθέτει και άλλα σε αυτά που έχει, του έδωσε περισσότερα από αυτά που του είπε να δώσει· και όχι μόνο περισσότερα, αλλά και τόσο σπουδαιότερα, όσον είναι ο ουρανός από τη γη και ακόμη περισσότερο. Θησαυρό ονόμασε τη μεγαλοδωρία της ανταμοιβής, με σκοπό να δείξει την μονιμότητα και την ασφάλειά της, όπως δηλαδή ήταν δυνατόν να οδηγήσει τον νέο στη γνώση, χρησιμοποιώντας ανθρώπινα παραδείγματα. Επομένως, δεν αρκεί να περιφρονεί κανείς τα χρήματα, αλλά πρέπει να δώσει τροφή στους πτωχούς και πριν από όλα, να ακολουθεί τον Χριστό, δηλαδή να πράττει όλα τα προστάγματά του και να είναι έτοιμος ακόμη και για το μαρτύριο.

Ο άνθρωπος όμως εκείνος, όταν άκουσε αυτά, έφυγε λυπημένος διότι ήταν πολύ πλούσιος. Και όσο γίνεται περισσότερη η περιουσία τόσο γίνεται πιο τυραννικός ο πόθος για τα χρήματα. Τότε βλέποντας ο Χριστός την λύπη αυτού του ανθρώπου εξηγεί το μέγεθος της δυσκολίας για είσοδο των πλουσίων στη Βασιλεία των ουρανών, κατηγορώντας όχι τα χρήματα, αλλά εκείνους που είναι δούλοι σε αυτά. Εάν θα εισέλθει δύσκολα ο πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών, πολύ πιο δύσκολα θα εισέλθει ο πλεονέκτης. Διότι εάν αποτελεί εμπόδιο για την Βασιλεία των Ουρανών το να μη δίδει κανείς, πόσο άδικο είναι το να παίρνει κανείς και τα πράγματα των άλλων. Αλλά με ποιο σκοπό έλεγε στους μαθητές Του ότι δύσκολα θα εισέλθει ο πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών, εφόσον ήσαν πτωχοί και δεν είχαν τίποτε; Με σκοπό να τους διδάξει να μην ντρέπονται την φτώχια τους.

Αφού τους είπε για την δυσκολία, στη συνέχεια τονίζει ότι είναι και αδύνατο, πράγμα που το φανέρωσε με το παράδειγμα της καμήλου και της βελόνης. Ευκολότερο είναι να περάσει μία κάμηλος από την τρύπα της βελόνας, παρά να εισέλθει ο πλούσιος στην Βασιλεία των Ουρανών. Αποδεικνύεται με αυτό ότι δε θα είναι τυχαία η αμοιβή εκείνων που ενώ είναι πλούσιοι, έχουν τη δυνατότητα να ζουν με ευσέβεια. Για τον λόγο αυτό και είπε ότι αυτό είναι έργο του Θεού, το να δείξει δηλαδή, ότι χρειάζεται πολλή χάρη από μέρους του Θεού εκείνος που πρόκειται να το κατορθώσει αυτό. Επειδή λοιπόν ρώτησαν οι μαθητές του για το ποιός θα σωθεί, είπε ότι για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατο, για τον Θεό όμως τα πάντα είναι δυνατά.

Αναλογιζόμενοι όλα αυτά, ας βγάλουμε από μέσα μας την πονηρή επιθυμία της διαρκούς απόκτησης πλούτου και ύλης, αφού μας στερεί την αιώνια ζωή και στην τωρινή ζωή μας γεμίζει με άγχος, μέριμνες, στενοχώρια, προβλήματα και ελεύθεροι από κάθε περιττή βιοτική μέριμνα, να απολαύσουμε τα αιώνια αγαθά.