π. Σπυρίδων Σκουτής
Μερικές φορές η σιωπή είναι η καλύτερη προσευχή που μπορείς να κάνεις, όταν δεν βγαίνουν λόγια διότι η καρδιά πονά.
Στάσου σε στάση προσευχής και σώπασε, μόνο ότι πήγες να σταθείς μπροστά
Του είναι και αυτό μια έξοδος θέλησης και αγάπης προς εκείνον.
Αν
δεν μπορείς να ψελλίσεις κάτι , δεν πειράζει. Να βυθιστούμε στην καρδιά
μας και τότε θα τον ακούσουμε αφού πρώτα αφουγκραστούμε την δική μας
κατάσταση. Το βρέφος του εαυτού μας….
Όπως
στην θάλασσα. Όταν κολυμπάμε στην επιφάνεια ακούμε διάφορους ήχους.
Όταν βυθιζόμαστε αυτοί οι ήχοι παύουν και η θάλασσα πλέον μιλάει με το
βάθος και την σιωπή της. Είναι μια σιωπή που στην ουσία μιλάει. Είναι η
γλώσσα της ησυχίας και της ουσίας. . .
Κάνε
λίγο προσευχή αδερφέ μου ή κοίταξε απλά την εικόνα Του αν δεν μπορείς
να μιλήσεις, εκεί στον προσκυνηταράκι σου με το καντηλάκι αναμμένο.
Κοίταξε
την εικόνα Του Κυρίου για 5 λεπτά και ας μην πεις τίποτα αν δεν
μπορείς, ο Κύριος γνωρίζει. Αν θες και μπορείς κλάψε, χαμογέλα,
γονάτισε, πες ότι σου βγαίνει ….
Μίλα
ελεύθερα αλλά ξεκάθαρα χωρίς ενδύματα εγωϊσμών. Ξαφνικά νιώθεις ότι η
εικόνα γίνεται καθρέφτης και αυτό που αποτυπώνεται είναι η δική σου
γύμνια.
Νιώθεις
γυμνός σαν σε έναν καθρέφτη στην μέση μιας πλατείας με κόσμο. Η στάση
της προσευχή μας , είναι στάση υπάρξεως.Αυτό που θα δείς σε αυτόν τον
καθρέφτη, αυτό που θα βρείς μέσα στην προσευχή, να το πας αδερφέ στο
γιατρό. Να πας στην εξομολόγηση ώστε να φύγει η αρρώστια , το βάρος και
οι εσωτερικές κραυγές για να έρθει η γαλήνη του Χριστού.
Εκεί
μέσα στην ησυχία γίνεται η μεγάλη συνάντηση δημιουργήματος και
δημιουργού, του παιδιού με τον πατέρα και σου έρχεται μια αίσθηση
αναξιότητος, ντροπής και πνευματικής συστολής «Τι να σου πω
Κύριε; Πως μπορώ να σταθώ μπροστά σου;» «Φώτισε μου τις πράξεις μου»,
«Δείξε μου τα λάθη μου , δώσε μου διάκριση και προσευχή». Κάνε την καρδιά μου δικό σου σπίτι.
Ερωτήματα
που οι απαντήσεις είναι σιωπηλές ή θέλουν κάποιο χρόνο για να έρθει η
θεραπεία. Γιατί η Θεία Χάρις μέσα στην ησυχία εργάζεται και συνεργάζεται
με τον άνθρωπο. Να έχουμε συνεχώς την εικόνα Του σαν σφραγίδα σε κάθε
πράξη της ζωής , δεν χρειάζονται πολλά. Ένας καθημερινός προσευχητικός
διάλογος, ένα «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με» και θα μυρίσει παράδεισος το μάταιο 24ωρο της παρούσας ζωής.
Η
ευχή είναι το πρόσταγμα της γαλήνης, η κραυγή της ίασης, ο διάλογος, η
προσευχή, το κάλεσμα, η κραυγή προς τον Πατέρα. Τι Θεό…έχουμε ! Δεν
θέλει εγκυκλοπαίδειες προσευχών για να έρθει!
Αρκεί δύο, τρεις λεξούλες μέσα από την καρδιά μας και είναι ήδη ΕΚΕΙ!
