Ο Όσιος Λωτ επισκέφθηκε τον αββά Ιωσήφ και τον ρώτησε:
«Αββά
, εγώ κάνω λίγη προσευχή, λίγη νηστεία, λίγη μελέτη και ησυχία και
προσπαθώ να διατηρώ τον νου μου καθαρό από κακούς λογισμούς. Τί άλλο να
κάμω;»
Τότε
ο Ιωσήφ σηκώθηκε όρθιος , άπλωσε τα χέρια του στον ουρανό και ω του
θαύματος ! τα δέκα δάκτυλά του έγιναν σαν λαμπάδες αναμμένες, και λέγει
στον Λωτ:
– Αν θέλεις, αγωνίσου στην προσευχή για να γίνεις όλος σαν φωτιά! (Συναξάρι 22 Οκτωβρίου)
Τί θαυμαστές καταστάσεις έζησαν οι Άγιοι Πατέρες μας! Πώς ένας άνθρωπος
σαν κι εμάς μπορεί να καίγεται σαν αναμμένη λαμπάδα ! Τί φωτιά είναι
αυτή που φλογίζει, αλλά δεν κατακαίει τον άνθρωπο!
Όλα αυτά μας αποκαλύπτουν το τί μεγάλα περιθώρια έχει η πνευματική ζωή, όπως το διετύπωσε και ο Αββάς Ιωσήφ: «Αν θέλεις, μπορείς να γίνεις όπως η φωτιά».
Ο Χριστός μας διαβεβαίωσε ότι «ἐὰν ἔχητε πίστιν … ερεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ· μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· » ( Ματθ. ιζ΄20 ) .
Η
πνευματική ζωή είναι σαν την πυρηνική ενέργεια. Αν κατορθώσεις και
διεισδύσεις στον πυρήνα της , τότε θα εκβλύσουν από μέσα μου τεράστιες
δυνάμεις , με πρωτόγνωρες για σένα και τα κτίσματα συνέπειες…
Από
το άλλο μέρος , διαπιστώνουμε το μέγεθος της πνευματικής μας φτώχειας.
Μοιάζομε σαν τους πάμπλουτους επαίτες. Να διαθέτουμε θησαυρούς στο
θησαυροφυλάκιο της πίστεως και να μη τους αξιοποιούμε .
Να
έχουμε την δυνατότητα να ζούμε σαν πρίγκηπες του ουρανού και να
σερνόμαστε σαν σκουλήκια στις λάσπες της γης… Είναι τουλάχιστον κρίμα να
βρισκόμαστε σε τέτοια πνευματική κατάσταση.
Ας
μάθουμε κάποτε να στεκόμαστε όρθιοι και να υψώνουμε τα χέρια μας στον
ουρανό. Κι αν τα δάκτυλά μας δεν γίνουν λαμπάδες αναμμένες , τουλάχιστον
θα μαρτυρούν την αγωνία και την λαχτάρα της ύπαρξής μας για κάτι
τέτοιο…
+ Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Κ. Στύλιου
