Ἁγίου Σιλουανοῦ Ἀθωνίτου
Ταπεινώσου καί ἀγάπα τήν ἀλήθεια, καί ὁ Κύριος ὁπωσδήποτε θά σοῦ δώσει νά Tόν γνωρίσεις μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί τότε θά γνωρίσεις μέ τήν πείρα σου Τί εἶναι ἡ ἀγάπη Tοῦ Θεοῦ καί Τί ἡ ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου!
Ὑπάρχει μικρή ἀγάπη, ὑπάρχει μέση, ὑπάρχει καί τέλεια. Ὅποιος φοβᾶται τήν ἁμαρτία αὐτός ἀγαπᾶ τόν Θεό. Ὅποιος ἔχει κατάνυξη, αὐτός ἀγαπᾶ περισσότερο.
Ὅποιος ἔχει στήν ψυχή του φῶς καί χαρά, αὐτός ἀγαπᾶ ἀκόμη περισσότερο.
Καί ὅποιος ἔχει τή χάρη καί στήν ψυχή καί στό σῶμα, αὐτός ἔχει τήν
τέλεια ἀγάπη.
Τέτοια χάρη ἔδινε τό Ἅγιο Πνεῦμα στούς μάρτυρες καί μέ αὐτήν ὑπέμεναν μέ γενναιότητα ὅλους τούς πόνους!
Ποιός τάχα θά μποροῦσε νά μιλήσει γιά τόν παράδεισο, πῶς εἶναι ἐκεῖ; Γιά τόν παράδεισο μπορεῖ νά μιλήσει μόνο ὅποιος γνώρισε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τόν Κύριο καί τήν ἀγάπη Του γιά μᾶς.
Ὁ
Κύριος εἶναι τόσο ἀγαθός, ὥστε ἡ ψυχή ἀπό τήν ἀγάπη Του τίποτε ἄλλο δέν
μπορεῖ νά θυμηθεῖ. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι τόσο γλυκιά καί
τόσο ἀλλοιώνεται ἀπό αὐτήν ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος, ὥστε νά λησμονεῖ ἀκόμα
καί τούς γονεῖς του.
Ψυχή πού γνώρισε τόν Κύριο καί τήν ἀγαλλίαση κοντά Του, δέν ἐπιθυμεῖ πιά τίποτε στή γῆ κι δέν προσκολλᾶται σέ τίποτε γήινο.
Κι
ἄν τῆς πρότειναν βασιλεία, δέν θά τή δεχόταν, γιατί ἡ ἀγάπη Του Χριστοῦ
εἶναι τόσο τερπνή καί προξενεῖ τέτοια χαρά καί ἀγαλλίαση στήν ψυχή, πού
οὔτε ἡ βασιλική ζωή δέν μπορεῖ νά τήν ἱκανοποιήσει!
Ὁ Κύριος ἀγαπᾶ τόσο πολύ τόν ἄνθρωπο, πού δέν μποροῦμε οὔτε νά τό σκεφτοῦμε. Μακάριος ὁ ἁμαρτωλός πού στράφηκε στόν Θεό καί Τόν ἀγάπησε!
Ὅποιος
μίσησε τήν ἁμαρτία, ἀνέβηκε τό πρῶτο σκαλοπάτι τῆς οὐράνιας κλίμακας.
Ὅταν ὁ ἐμπαθής λογισμός δέν μπορεῖ νά προσβάλει τήν ψυχή, αὐτό εἶναι τό
δεύτερο σκαλοπάτι. Κι ὅποιος γνώρισε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν τέλεια ἀγάπη,
αὐτός βρίσκεται στό τρίτο σκαλοπάτι.
Αὐτό ὅμως εἶναι σπάνιο. Γιά νά φτάσουμε στήν ἀγάπη Τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά τηροῦμε ὅλα ὅσα παρήγγειλε ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο.
Πρέπει νά συμπάσχει ἡ καρδιά μας καί ὄχι μόνο τόν ἄνθρωπο νά ἀγαποῦμε, ἀλλά νά συμπονοῦμε καί κάθε πλάσμα, κάθε κτίσμα τοῦ Θεοῦ.
Νά,
ἕνα πράσινο φύλλο στό δέντρο, κι ἐσύ τό ἔκοψες χωρίς λόγο. Ἄν καί δέν
εἶναι ἁμαρτία, ὅμως, πώς νά τό πῶ, προκαλεῖ τόν οἶκτο· ἡ καρδιά πού
ἔμαθε νά ἀγαπᾶ λυπᾶται καί τό φύλλο, καί ὅλη τήν κτίση.
Καί
ὁ ἄνθρωπος εἶναι μεγάλο δημιούργημα! Ἄν βλέπεις ὅτι παραπλανήθηκε καί
θά καταστραφεῖ, προσευχήσου γι’ αὐτόν καί κλάψε, ἄν μπορεῖς, ἀλλιῶς,
στέναξε τουλάχιστον γι’ αὐτόν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καί τήν ψυχή πού ζεῖ
ἔτσι, τήν ἀγαπᾶ ὁ Κύριος, γιατί ἔγινε ὅμοια μέ Αὐτόν.
Ἔτσι
προσευχόταν ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας γιά νά συγχωρήσει ὁ Κύριος τό
μαθητή του, πού ἀρνήθηκε τόν Χριστό καί παντρεύτηκε μιά Ἑβραία.
Αὐτή
του ἡ προσευχή εὐχαρίστησε τόσο πολύ τόν Κύριο, ὥστε ὁ Ἴδιος θέλησε νά
παρηγορήσει τό δοῦλο Του καί ἐμφανίστηκε σέ αὐτόν καί Τοῦ εἶπε: «Παΐσιε, γιατί προσεύχεσαι γι’ αὐτόν πού μέ ἀπαρνήθηκε;»
Ἀλλά ὁ Παΐσιος ἀπάντησε: «Κύριε Ἐσύ ὡς ἐλεήμων, συγχώρεσε τόν».
Τότε λέει ὁ Κύριος: «Παΐσιε, ἔγινες ὅμοιος μ’ Ἐμένα στήν ἀγάπη»!
Τόσο εὐπρόσδεκτη εἶναι στόν Κύριο ἡ προσευχή γιά τούς ἐχθρούς!
Ἡ
ψυχή δέν μπορεῖ νά ἔχει εἰρήνη, ἄν δέν προσεύχεται γιά τούς ἐχθρούς. Ἡ
ψυχή πού διδάχθηκε ἀπό τή χάρη Τοῦ Θεοῦ νά προσεύχεται, ἀγαπᾶ καί
λυπᾶται ὅλη τή δημιουργία, καί προπαντός τόν ἄνθρωπο, γιά τόν ὁποῖο (ὁ
Κύριος) ἔπαθε ἐπάνω στό σταυρό καί πονοῦσε βαθιά γιά ὅλους μας.
Ὁ Ἐλεήμων Κύριος μέ δίδαξε μέ τή χάρη Του νά ἀγαπῶ τούς ἐχθρούς. Χωρίς τή χάρη Τοῦ Θεοῦ δέν μποροῦμε νά ἀγαποῦμε τούς ἐχθρούς!
Τό
Ἅγιο Πνεῦμα, ὅμως, ἐμπνέει ἀγάπη, καί τότε ἡ ψυχή λυπᾶται ἀκόμη καί
τούς δαίμονες, γιατί ἐξέπεσαν ἀπό τό ἀγαθό καί ἔχασαν τήν ταπείνωση καί
τήν ἀγάπη γιά τόν Θεό!
Κύριε, δῶσε μου νά ΑΓΑΠΩ μόνο Ἐσένα. Ἐσύ μέ ἔπλασες, Ἐσύ μέ φώτισες μέ τό ἅγιο βάπτισμα,
Ἐσύ συγχωρεῖς τίς ἁμαρτίες μου καί μοῦ δίνεις τή χάρη νά κοινωνῶ τό τίμιο Σῶμα καί Αἷμα Σου.
Δῶσε μου τή δύναμη νά μένω πάντα κοντά Σου. Κύριε, δῶσε μου ἀδαμιαία μετάνοια καί τήν ἁγία σου ταπείνωση!
