«…Γι’ αυτό λέω ότι, όπου κι αν ευρεθεί ο άνθρωπος, να μην απελπίζεται.
Να μην τα χάνει, να μην τα σαστίζει.
Για τον άλφα και τον βήτα λόγο, ο Θεός γνωρίζει, σε δοκιμάζει.
Σε δοκιμάζει: Μπορείς να κρατήσεις αυτήν τη θλίψη; Μπορώ. Θα σου δώσω χάρισμα.
Δεν μπορείς; Κι αυτό που σου ’δωσα, θα το αφαιρέσω.
Εγώ δεν θέλω δειλούς ανθρώπους.
Όχι όπως έστειλε ο Μωυσής τους κατασκόπους, λέει: «Εωράκαμεν υιούς γιγάντων και ήμεν ενώπιον αυτών ωσεί ακρίδες» (Αριθμοί 13, 34).
Έτσι; Ναι, αλλά ποιος το λέει αυτό; Ποιος το λέει; «Δειλός αποσταλείς εις υπακοήν, λέγει· λέων κατά την οδόν και φονείς κατά τας πλατείας» (Παροιμιών 26, 13).
Δειλός άνθρωπος δεν αξίζει τίποτες.
Ενώ ο τολμηρός βγαίνει πάντα νικητής.
Βλέπεις»;
