Κάποιος επισκέπτης έφθασε
μια ημέρα στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου και ρωτούσε να μάθη, πώς
μπορούσε να συναντήση τον Γέροντα Παϊσιο.
Ο μοναχός , που είχε το διακόνημα του
Πορτάρη, μαθαίνοντας ότι ο επισκέπτης ερχόταν από την Αθήνα τον ρώτησε
εάν εγνώριζε τον Γέροντα Πορφύριο.
Ο επισκέπτης του απήντησε καταφατικά και τότε ο μοναχός του είπε:
-Γιατί έκανες τότε τον κόπο να έρθης έως εδώ αφού εκεί δια του Πατρός Πορφυρίου μιλά ο Θεός;
-Πάτερ του απήντησε εκείνος , πήγα στον
Γέροντα Πορφύριο και όταν μπήκα στο κελλί του , τον είδα άρρωστο και
ξαπλωμένο στο κρεββάτι του. Του είπα πως είχα ένα πρόβλημα και ότι είχα
πάει να τον συμβουλευτώ για να μου πεί τί να κάνω. Τότε ο Γέροντας έκανε
το εξής:
Μέσα στο κελλί του είχε έναν παπαγάλο ο
οποίος πετούσε από έπιπλο σε έπιπλο. Έκανε με το χέρι του μια κίνηση και
διέταξε το πουλί να μπεί μέσα στο κλουβί του.
Πράγματι ο Παπαγάλος μπήκε στο κλουβί του και μας κοιτούσε από εκεί.
Ο Γέροντας τότε γύρισε προς το μέρος μου
και με τόνο κάπως αυστηρό μου είπε : « Είδες παιδάκι μου ; Ο Παπαγάλος
όταν του είπα να μπεί στο κλουβί, έκανε υπακοή και μπήκε. Εσύ όμως δεν
έχεις διάθεση να υπακούσεις σε ό,τι και να σου πώ , γι΄ αυτό κι εγώ δεν
μπορώ να σου πω τίποτα απολύτως.»
