Πόσοι, αλήθεια, άνθρωποι αγωνιούν χωρίς την πίστη!
Τι θα γίνει αύριο;
Πώς θα τα βγάλουμε πέρα;
Τι θα κάνουμε;
“Τι τέξεται η επιούσα”;
Ποιους κινδύνους μάς επιφυλάσσει το μέλλον;
Όλα αυτά, διότι λείπει η πίστη. Όταν όμως υπάρχει η πίστη, τότε ο άνθρωπος ζει χωρίς αγωνία, ζει χωρίς δυσκολίες.
Ο πιστός είναι ο άνθρωπος ο ειρηνικός, ο οποίος αναθέτει τον εαυτό
του στα χέρια του Θεού. Η πίστη τον πληροφορεί ότι υπάρχει ο Θεός, ότι
γνωρίζει ο Θεός και βλέπει τα προβλήματά του και είναι ο Δυνατός, ώστε
εκεί που εμείς οι άνθρωποι βλέπουμε αδιέξοδο, να δώσει Εκείνος διέξοδο
και μάλιστα διέξοδο πολύ καλή. Όλα αυτά η πίστη τα εμπνέει.
Όταν όμως ο άνθρωπος στερείται αυτής της πίστεως, ζει μέσα σε
καθημερινή αγωνία και σε καθημερινή ψυχική ταλαιπωρία και δεν είναι
δυνατόν να ησυχάσει.
Το παράδειγμα των αγίων Τριών Παίδων και η απάντηση, που έδωσαν τότε
στο βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, είναι επίσης εξαίρετη και θαυμαστή.
Τι του απάντησαν; “Έστι γαρ Θεός ημών εν ουρανοίς”. Υπάρχει ο Θεός,
“ώ ημείς λατρεύομεν, δυνατός εξελέσθαι ημάς εκ της καμίνου του πυρός της
καιομένης, και εκ των χειρών σου, βασιλεύ, ρύσεται ημάς” (Δαν. γ΄ 17). Ο
Θεός μας είναι δυνατόν να μας βγάλει μέσα από το πυρ της καμίνου και
από τα χέρια σου να μας γλυτώσει.
Όπως και πράγματι έγινε.
Διέλυσε ο Θεός τον καυστικό πειρασμό, τον κυριολεκτικώς καυστικό μέσα
στο καμίνι της φωτιάς, όπου ρίχτηκαν οι νέοι εκείνοι. Διότι ακριβώς
ήταν οπλισμένοι με το θυρεό της πίστεως (Εφεσ. 6 16). Αυτό συμβαίνει και
με κάθε άνθρωπο, ο οποίος έχει αυτή την πίστη, αυτό το θυρεό, τον οποίο
προβάλλει εναντίον των πειρασμών, οι οποίοι τον κτυπούν.
Και μπροστά σ’ αυτό το θυρεό, διαλύονται οι πειρασμοί και μένει ο
άνθρωπος ειρηνικός μέσα στη ζωή του. Είναι, λοιπόν, σπουδαίο κεφάλαιο η
απόκτηση του θυρεού της πίστεως, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη
ζωή μας.
