«Ουδείς εστιν ος αφήκεν οικίαν η αδελφούς η αδελφάς η πατέρα η
μητέρα η γυναίκα η τέκνα η αγρούς ένεκεν εμού και ένεκεν του ευαγγελίου,
εάν μη λάβη εκατονταπλασίονα νυν εν τω καιρώ τούτω οικίας και αδελφούς
και αδελφάς και πατέρα και μητέρα και τέκνα και αγρούς μετά διωγμών…,
και εν τω αιώνι τω ερχομένω ζωήν αιώνιον». (Μκ. 10, 29-30).
Είναι αψευδής αυτός ο λόγος του Κυρίου. Σας βεβαιώνω ότι, όταν άφησα τα παιδιά μου και τα εμπιστεύτηκα στον Θεό, Εκείνος τα φρόντισε. Τα παιδιά
μεγάλωσαν σωστά και νομίζω ότι εγώ δεν θα μπορούσα να τα φροντίσω τόσο
καλά. Και ο Κύριος μου έδωσε εκατό φορές περισσότερα παιδιά. Μου έδωσε
όλους εσάς. Μου έδωσε τις καρδιές σας διότι γνωρίζω πόσο με αγαπάτε και
εγώ ανταποκρίνομαι στην αγάπη σας με τη δική μου θερμή αγάπη. Τόσο πολλά
παιδιά μου έδωσε ο Θεός!…
Και τα δικά σας παιδιά πρέπει να είναι μορφωμένα. Μόνο να μην
περιορίζεται η μόρφωση και η αγωγή τους στην έξωθεν σοφία, στην σοφία
αυτού του κόσμου. Να μαθαίνουν ταυτόχρονα την άνωθεν σοφία και την
ανώτατη αλήθεια. Να μαθαίνουν το νόμο του Θεού και τις εντολές του
Χριστού, να μαθαίνουν την ευλάβεια, πώς να έχουν πάντα την μνήμη του
Θεού και την σωστή χριστιανική οδό. Μόνο τότε δεν θα χαθούν τα παιδιά
σας στις οδούς της ανθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω απ’ όλα θα έχουν
πάντα την χριστιανική σοφία, την γνώση του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο
λοιπόν πρέπει να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας.
Θα δώσετε λόγο ενώπιον του Θεού για τα κακά παραδείγματα πού δίνετε
στα παιδιά σας, για τούς καυγάδες πού γίνονται μπροστά στα μάτια τους,
για τις φλυαρίες πού ακούνε να λέτε. Αν εσείς οι ίδιοι το κάνετε αυτό
τότε τα παιδιά σας τί μπορούν να μάθουν από σας;
Εξ απαλών ονύχων πρέπει να αρχίζουμε την αγωγή, διότι μόνο σε πολύ
μικρή ηλικία τα παιδιά αποδέχονται με ευκολία νουθεσίες και προτροπές. Η
ψυχή τους είναι σαν το κερί μαλακή όπου κάθε δικός σας λόγος η πράξη
μένουν, και τα καλά και τα άσχημα παραδείγματα, λόγος αγαθός η αισχρός.
