Πρωτότυπο Κείμενο
Ἀδελφοί, δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, ᾿Ιουδαίῳ τε πρῶτον καὶ ῞Ελληνι· οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ. Ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται. Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. Ὅταν
γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ
ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου
γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ
μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων – ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί,
δόξα, τιμή και ειρήνη προσμένουν όποιον κάνει το καλό, πρώτα τον
Ιουδαίο αλλά και τον εθνικό˙ γιατί ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις. Έτσι,
λοιπόν, όσοι αμάρτησαν χωρίς να ξέρουν το νόμο του Θεού θα καταδικαστούν
όχι με κριτήριο το νόμο. Κι από την άλλη, όσοι αμάρτησαν γνωρίζοντας το
νόμο θα δικαστούν με κριτήριο το νόμο. Γιατί στο θεϊκό δικαστήριο δε
δικαιώνονται όσοι άκουσαν απλώς το νόμο αλλά μόνο όσοι τήρησαν το νόμο.
Όσο για τα άλλα έθνη, που δε γνωρίζουν το νόμο, πολλές φορές κάνουν από
μόνοι τους αυτό που απαιτεί ο νόμος. Αυτό δείχνει πως, αν και δεν τους
δόθηκε ο νόμος, μέσα τους υπάρχει ο νόμος. Η διαγωγή τους φανερώνει πως
οι εντολές του νόμου είναι γραμμένες στις καρδιές τους˙ και σ’ αυτό
συμφωνεί και η συνείδηση τους, που η φωνή της τους τύπτει ή τους
επαινεί, ανάλογα με τη διαγωγή τους. Όλα αυτά θα γίνουν την ημέρα που ο
Θεός θα κρίνει δια του Ιησού Χριστού τις κρυφές σκέψεις των ανθρώπων,
όπως λέει το ευαγγελιό μου.
Εισαγωγικά
Η
σημερινή αποστολική περικοπή ξεκινά με την αναφορά του Αποστόλου Παύλου
στη δόξα και την τιμή την οποία θα ανταμειφθούν όσοι εργάζονται το
αγαθόν. Η δόξα αυτή συνοδεύεται από την ειρήνη του Θεού, σε αντίθεση με
την κοσμική δόξα η οποία συνοδεύεται από θόρυβο και ανησυχία.
Συνεχίζοντας ο Απόστολος Παύλος μας λέει ότι ο Θεός δεν χαρίζεται σε
κανένα είναι απροσωπόληπτος. Η απροσωποληψία του Θεού δεν σημαίνει
τιμωρητική διάθεση αλλά αγάπη του Θεού. Όπως για παράδειγμα «τον ήλιον
αυτού ανατέλλει επι πονηρούς και αγαθούς καί βρέχει επί δικαίους και
αδίκους». Δεν θα σώσει τους ανθρώπους επειδή απλά είχαν και γνώριζαν το
νόμο. Οι Ιουδαίοι λόγω του ότι είχαν τον νόμο πίστευαν ότι θα σωθούν. Ο
Απόστολος Παύλος μας λέει, επειδή είχαν τον νόμο θα κριθούν αυστηρότερα,
έναντι των εθνικών οι οποίοι δεν είχαν τον νόμο και θα κριθούν με βάση
τον έμφυτο νόμο και τα έργα τους. Οι Εβραίοι άκουγαν το νόμο στις
συναγωγές και τον γνώριζαν αλλά αυτό από μόνο του δεν τους καθιστούσε
δίκαιους ενώπιον του Θεού. Δικαιώνονται όσοι εφαρμόζουν τον νόμο και τις
εντολές του Θεού. Πολλοί από τους εθνικούς έκαναν αυτά που λέει ο νόμος
χωρίς να τον κατέχουν κινούμενοι από τον έμφυτο νόμο τον οποίο έχει
χαράξει ο Θεός στις καρδιές όλων των ανθρώπων. Αυτό μαρτυρείται και από
τη συνείδησή τους η οποία εκδηλώνεται στις καρδιές τους και τους
επιτρέπει να διακρίνουν το καλό από το κακό. Κατά την ημέρα που ο Θεός
θα κρίνει μέσω του Ιησού Χριστού τα μυστικά των ανθρώπων εκεί θα κριθούν
όλες οι πράξεις όλων των ανθρώπων ανεξαιρέτως.
