Η ειρήνη είναι θείο δώρο, που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ’ όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα.
Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία, που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει.
Να αγωνίζεστε εναντίον της αμαρτίας και να μη σάς ταράζει η εξέγερση
των παθών μέσα σας. Γιατί, αν στην πάλη μαζί τους νικήσετε, το ξεσήκωμα
των παθών έγινε για σάς αφορμή νέας χαράς και ειρήνης.
«Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους, επιδιώκετε και την αγιότητα,
χωρίς την οποία κανείς δεν θ’ αντικρύσει τον Κύριο» (Εβρ.12, 14).
Η ειρήνη και ο αγιασμός είναι δύο αναγκαίες προϋποθέσεις για όποιον ζητάει με πόθο να δει το πρόσωπο του Θεού. Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται ο αγιασμός.
Ο αγιασμός δεν παραμένει σε ταραγμένη και οργισμένη καρδιά. Η οργή,
όταν χρονίζει στην ψυχή, δημιουργεί την έχθρα και το μίσος εναντίον του
πλησίον. Γι’ αυτό επιβάλλεται η γρήγορη συμφιλίωση με τον αδελφό μας,
ώστε να μη στερηθούμε τη χάρη του Θεού που αγιάζει την καρδιά μας.
Εκείνος που ειρηνεύει με τον εαυτό του, ειρηνεύει και με τον πλησίον
του, ειρηνεύει και με το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι αγιασμένος,
γιατί ο ίδιος ο Θεός κατοικεί μέσα του.
