Εάν έρχονταν σ’ αυτόν [στον Γέροντα, Ιερομόναχο, π. Κλεόπα Ηλίε] Μοναχοί ή άλλοι Αδελφοί, οι οποίοι σκανδαλίζονταν από ορισμένα πράγματα, ο Πατήρ Κλεόπας τους προέτρεπε να στρέφονται στον εαυτό τους.
Έλεγε παραβολικά: «Ένας καραβοκύρης, όταν πηγαίνει με το μεγάλο καράβι του σε στενές και επικίνδυνες θάλασσες, πιστεύεις ότι κοιτάζει τα άλλα καράβια; Αυτός είναι με τα μάτια του καρφωμένα πάνω στο δικό του πηδάλιο.
Ή, αυτός που πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο δρόμο, κοιτάζει πώς οδηγεί ο διπλανός του το αυτοκίνητό του;
Αυτός είναι με τα μάτια καρφωμένα στο δρόμο του, δεξιά, αριστερά, υψηλά, χαμηλά!
Ο καθένας είναι με τα μάτια του στο αυτοκίνητό του.
Έτσι και συ. Είσαι με τα μάτια σου στο τιμόνι της ψυχής σου!
Κοίταξε, λοιπόν, την ψυχή σου, για να μην πέσεις στον γκρεμό!
Ο καθένας κάνει τη δουλειά του.
Ο καθένας σώζεται, όπως τον καθοδηγεί η ψυχή του.
