ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 Οι Εβραίοι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει στη Βηθανία. Θα άκουσαν κι αυτοί τον θρήνο της Μαρίας και της Μάρθας για τον αδελφό τους. Κι έφτασε πλήθος λαός, προβάλλοντας από την καστρόπορτα να δει τι συμβαίνει. 

 Όταν αναστηθεί ο Λάζαρος θα τους ζητήσει λίγο νερό να πιει. Κι εκείνοι θα τον ρωτήσουν τι είδε εκεί που πήγε. 

Νά, κι ο άγνωστος με το πράσινο μαντήλι στο κεφάλι του. Τα βλέμματα χωρισμένα. Άλλοι κοιτάζουν τον Χριστό, μερικοί τον Λάζαρο. Τώρα που τους ξαναβλέπω αισθάνομαι ότι κοιτάζουν οι περισσότεροι τον θεατή, εμένα. Σε μένα θέλουν να απευθυνθούν και να συνομιλήσουν. 

Ένας δεν αντέχει την οσμή του τετραήμερου νεκρού και κλείνει τη μύτη του. Είναι πολύ κοντά στον τάφο. Όλοι θαυμάζουν για αυτό που βιώνουν. Είναι Εβραίοι, νέοι και μεγάλοι, γαλήνιοι και όμορφοι. Όλοι χαριτώνονται, όλοι αγιάζονται. Όλα είναι ωραία και ήσυχα. Γιατί υπάρχει η βεβαιότητα της Άνοιξης. Δηλαδή της ζωής. Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αυτή την εικόνα; Τη μυστική της ουσία που έλεγε ο Τσαρούχης, αν δεν έχουμε βαθιά αίσθηση της ελληνικής τέχνης;
Οι Εβραίοι μάρτυρες στην Ανάσταση του Λαζάρου.(Λεπτομέρεια από μεταβυζαντινή τοιχογραφία της Μονής Καισαριανής)