Πόσοι και πόσοι άνθρωποι καθημερινά προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στην εργασία τους, στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους, στα προβλήματά τους, στις τυχόν ασθένειες.
Προσπαθούν οι ίδιοι να μεριμνήσουν για τα πάντα. Βγάζουν το Θεό από τη ζωή τους και νομίζουν πολλές φορές ότι θα τα κάνουν όλα μόνοι τους και τελικά προσπαθούν για όλα, χωρίς να καταφέρνουν κάτι. Και το πιο σημαντικό όμως, που είναι η ψυχή, την αφήνουν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα ή και καθόλου χωρίς τροφή και χωρίς ενδιαφέρον. Δηλαδή, ψυχικός θάνατος εξ αμελείας.
Ο χρόνος περνάει, φεύγει και πίσω δεν γυρίζει. Ο χρόνος περνά ανεκμετάλλευτος, φεύγει και χάνεται. Η ψυχή μας μένει ατροφική και σιγά σιγά, μέρα με τη μέρα χάνεται. Μπορεί σωματικά ο άνθρωπος να φαίνεται μια χαρά, αλλά εσωτερικά νεκρώνεται.
Όμως όταν έλθει η ώρα για τον καθένα ξεχωριστά, τι θα πούμε στον Κύριο; Τι δικαιολογία θα μπορέσουμε να του πούμε; Ότι είχαμε προβλήματα; Ότι είχαμε οικογένεια; Ότι είχαμε εργασία; Ότι ήμασταν ασθενείς; Αλλά τότε θα λάβουμε την απάντηση ότι όλοι είχαν προβλήματα, όλοι έτρεχαν, όλοι είχαν εργασία, όλοι είχαν οικογένεια ή κάποιο πρόβλημα.
Διαβάζουμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο κεφ. 8, στιχ.36-37 «τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» Δηλαδή: «Διότι τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν κερδίσει ολόκληρο τον υλικόν κόσμο και χάσει την ψυχή του; Η, τι θα δώσει άνθρωπος ως αντάλλαγμα, δια να εξαγοράσει την ψυχή του από τον Άδη, αφού ούτε ο κόσμος όλος δεν μπορεί να αντισταθμίσει την αξία της ψυχής;».
Διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφ. 6, στιχ. 33-34 «Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς».
Δηλαδή: «Ζητείτε δε κατά πρώτον και κύριο λόγο την βασιλεία του Θεού και την αρετή που θέλει από σας ο Θεός, και όλα αυτά τα επίγεια αγαθά θα σας δοθούν μαζί με τα ανεκτίμητα αγαθά της βασιλείας των ουρανών. Λοιπόν μη καταληφθείτε ποτέ από την ανήσυχο μέριμνα δια τας ανάγκες της αυριανής ημέρας. Διότι η αύριο θα φροντίσει δι’ όσα θα χρειασθείτε κατ’ αυτήν. Εις κάθε ημέρα αρκούν αι δικές της ασχολίες και τα ιδικά της βάσανα.
